Król Słońca- Ludwikowi XIV przypisuje się stwierdzenie "ja jestem ludem i władcą" lub określa się go jako "Króla-Słońce". Królem słońce nazywano go nie do końca dlatego, że był wielkim monarchą, ale ponieważ lubił się tak przedstawiać oraz kazał wybijać monety ze swoim wizerunkiem na tle słońca. -edykt nantejski - - to akt prawny/rozporządzenie wydane w Nantes w 1 5 9 8 roku (13 kwietnia) przez Króla Francji Henryka IV Burbona. ( był królem Francji od 1589r. ; wcześniejszy hugenot, w 1593 roku przeszedł na katolicyzm – „Paryż wart jest mszy”. ) Edykt nantejski uznawał katolicyzm za religię panującą, a hugenotom przyznawał ograniczoną tolerancję (dlatego edykt ten nazywany jest przez niektórych edyktem tolerancyjnym Wojna trzydziestoletnia, wojna toczona w latach 1618-1648 pomiędzy habsburskimi cesarzami i katolickimi książętami Rzeszy, skupionymi w tzw. Lidze Katolickiej, których popierały Hiszpania, Niderlandy i okresowo Dania, a obozem protestanckim, tzw. Unią Protestancką, oraz jego sprzymierzeńcami: Francją, Szwecją, Holandią, Sabaudią i Danią. Unia Realna - Od początku swego panowania Jakub dążył do trwałej unii Anglii i Szkocji. Temu służyło m.in. przybranie tytułu "króla Wielkiej Brytanii" w 1604 r. W 1607r Jednym rezultatem tej kampanii było prawo post nati, na mocy którego Szkocji urodzeni po 1603 r. zostali uznani za poddanych króla angielskiego, co umożliwiało im nabywanie posiadłości w Anglii. Projekty unijne spotykały się z oporem zarówno Szkotów, jak i Anglików. Szkoci nie mieli zamiaru zgodzić się na wprowadzenie jednego Parlamentu i unifikację prawa, a bez spełnienia tych warunków o unii nie chcieli słyszeć Anglicy, którzy jednocześnie nie chcieli nadać Szkotom tych samych przywilejów ekonomicznych, jakimi oni sami się cieszyli. Poza tym dla przeciętnego Anglika Szkocja była krajem zbójów, półdzikich chłopów, złodziei bydła i morderców. Warto też zapoznać się z argumentacją angielskich przeciwników unii:Na spełnienie marzeń Jakuba i powstanie realnej unii Anglii i Szkocji, jako Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii, trzeba było poczekać do 1707 r. Deklaracja praw (ang. Bill of Rights) – wydana w Anglii w 1689. Zaprzysiągł ją Wilhelm III Orański. Została zaakceptowana przez parlament 16 grudnia 1689 roku. W trzynastu punktach wyliczała podstawowe nadużycia władzy, popełnione przez dynastię Stuartów. Jednocześnie przy każdym z tych punktów sformułowano nowe zasady prawne, które odnosiły się do uprawnień monarszych. Ich celem było zapobieżenie nawrotowi absolutyzmu.
