Mikołaj Gomółka (ok. 1535-1591) kompozytor doby renesansu, urodzony pod Sandomierzem, związany z dworem króla Zygmunta Augusta. Był flecistą i trębaczem. Obecnie nazywa się go pierwszym polskim kompozytorem narodowym. Jest autorem najpełniejszego zabytku polskiej muzyki renesansowej „Melodie na psałterz polski”. "Melodie na Psałterz polski" - kompozycja wydana po 1580 r. przez Drukarnię Łazarzową w Krakowie jest opracowaniem muzycznym "Psałterza Dawidowego" w przekładzie J. Kochanowskiego. Zbiór zawiera 150 krótkich utworów utrzymanych w układzie czterogłosowym. Psalmy mają niewielkie rozmiary, symetryczną, zwrotkową formę, realizowaną na ogół w fakturze "nota contra notam". Prostota opracowania jest bezpośrednim wynikiem przeznaczenia wykonawczego: odbiorców utworów - ludzi prostych. Kompozytor, oprócz zastosowania ciekawych rozwiązań natury czysto muzycznej, zadbał także o zgodność pomiędzy rytmiczną siłą akcentową a specyfiką i akcentacją języka polskiego. W celu zróżnicowania faktury Gomółka wykorzystał niemal wszystkie możliwe środki polifoniczne: imitację, wymianę i krzyżowanie głosów, homofonizację konstrukcji. W dawnej Polsce byl to pierwszy i jedyny utwór jednego kompozytora do tekstów w języku narodowym. Pozdrawiam.
