Charakterystyka Robinsona Kruzoe   jak napisać charakterystykę krótkie przypomnienie 1.przedstawienie postaci 2.wygłąd zewnętrzny 3. cechy charakteru 4.ocena postaci   trzeba jeszcze napisać że jego wygłąd się znieniał

Charakterystyka Robinsona Kruzoe   jak napisać charakterystykę krótkie przypomnienie 1.przedstawienie postaci 2.wygłąd zewnętrzny 3. cechy charakteru 4.ocena postaci   trzeba jeszcze napisać że jego wygłąd się znieniał
Odpowiedź

Robinson Kruzoe urodzil sie w Anglii i był synem kupca niemieckego pochodzenia. Miał dwóch starszych braci, którzy zginęli na morzu. Jako najmłodszy z rodzeństwa nie nauczył się żadnego zawodu. Rodzice pragnęli, aby przejął interes rodzinny, do czego młodzieniec nie czuł powołania. Pociągało go natomiast żeglarstwo i od dziecka marzył o dalekomorskich podróżach. Niewiele wiemy o jego wyglądzie zewnętrznym. Możemy jednak wyobrazić sobie bohatera, jako sielnego, rosłego mężczyznę.  Robinson łatwo nawiązywał kontakty z innymi ludźmi i dlatego bez przeszkód mógł rozpocząć swą żeglarską karierę. Był śmiały, uczciwy, trochę łatwowierny. Wcale nie liczył sie z wolą rodziców, ale dzięki temu przeżył jedną z największych przygód, jakie stały się udziałem człowieka - przeżył ponad dwadzieścia lat na bezludnej wyspie. Robinson miał jeszcze jedną, ważną zaletę, która pozwoliła mu przeżyć - potrafił zachować pogodę ducha i nadzieję. Nawet w najbardziej dramatycznych sytuacjach odnajdywał jej resztki i starał się nie poddawać.  Bohater powieści miał silny charakter. Był bardzo przedsiębiorczy. Podczas pobytu na wyspia odkrywał wartość nauki, od której stronił w Anglii. Tęsknił też za rodzicami, których kiedyś opuścił wbrew ich woli. Robinson był dzielnym i odważnym człowiekiem. Kedy znajdował się na odludziu nauczył się wielu pożytecznych rzeczy. Zmieniło się jego spojrzenie na świat.  Kruzoe miał dobre serce. Był zdolny do przyjaźni i współczucia. Najpierw bardzo polubił Ksurego, a potem szczerze pokochał na wpół dzikiego Piętaszka.  Robinson darzył przyrodę wielkim szacunkiem. Podziwiał jej piękno i uznawał potegę natury. Wiedział, że jako człowiek, jest zbyt słaby, aby z nią walczyć, dlatego nie starał się jej sobie podporządkować. Z wdzięcznością przyjmował to, co zechciała mu oiarować, np.zboże, które wyrosło z kilku niedbale wyrzuconych przez Kruzoe ziaren. Robinson w pełni odczuwał piękno i doskonałość świata.  Z równym szacunkiem traktował zwierzęta. Przyjaźnił się z nimi. Dzięki nim, a szczególnie dzięki ptakom, nauczył się jakie warzywa i owoce są jadalne, a jakie nie. Po pewnym czasie życia zdala od ludzi bohater stał się zupełnie do nich niepodobny: "Łuk, dzida, kosz na plecach, strzępiasta broda, włosem na wierzch wywrócone skóry dały mu wygląd dzikusa". Jego skóra z powodu gorącego klimatu karaibskiej wyspy przybrala ciemnobrazowa barwę. Z wyglądu przestał przypominać Europejczyka.  Po kilkunastu latach odczuwał wyrzuty sumienia, z powodu swojej młodzieńczej lekkomyślności i samowolnego opuszczenia domu. Zdawało mu się, że karą za ten nieopatrzny krok były wszystkie niebezpieczeństwo, jakie go spotkały.  Robinson Kruzoe to bohater, który posiada tzw. żyłkę awanturniczą. Szuka przygód i znajduje takie, o których nie myślał w najśmielszych marzeniach. Czytając o nich nie można nie podziwiać odwagi i zaradności tej postaci, która jest dla mnie godną naśladowania.

Dodaj swoją odpowiedź