Fale są to rozprzestrzeniające się w ośrodku materialnym lub polu zaburzenia pewnej wielkości fizycznej charakteryzującej stan tego ośrodka lub pola. Fale sprężyste natomiast są to mechaniczne zaburzenia (odkształcenia) rozprzestrzeniające się w ośrodku sprężystym. Ciała zewnętrzne powodujące owe zaburzenia ośrodka nazywają się źródłami fal. Rozchodzenie się fal sprężystych polega na wzbudzaniu drgań cząstek ośrodka coraz bardziej odległych od źródła fal. Ze względu na kierunek drgań ośrodka rozróżniamy fale podłużne i poprzeczne. Fala podłużna jest to fala sprężysta, w której drgania cząstek ośrodka zachodzą w kierunku równoległym do kierunku rozchodzenia się fali. Fala poprzeczna jest to fala, w której cząstki ośrodka drgają w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali. Fale poprzeczne mogą powstawać tylko w ośrodkach mających sprężystość postaci, czyli w ciała stałych. Fale podłużne związane są ze sprężystością objętościową ośrodka. Z tego powodu, mogą one występować zarówno w ciałach stałych, jak i w cieczach lub gazach. Wyjątek od tej reguły stanowią fale powierzchniowe powstające na swobodnej powierzchni cieczy lub na powierzchni rozgraniczającej dwie nie mieszające się ciecze. Szczególne właściwości fal powierzchniowych są spowodowane tym, że w powstawaniu i rozchodzeniu się tych fal specyficzną rolę odgrywają siły ciężkości i napięcia powierzchniowego. Fale elektromagnetyczne można wytwarzać w obwodzie drgającym LC, który jest źródłem drgań elektromechanicznych. Fale te stanowią przemieszczające się w przestrzeni zaburzenia pola elektromagnetycznego. Rozchodzą się z prędkością światła. Drgania pola elektrycznego
Zastosowanie fal mechanicznych w technice(jak najwiecej).
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź