Akademizm- jeden z kierunków sztuki XIX w. (głównie w malarstwie i rzeźbie), powstały w kręgu oddziaływania akademii sztuk pięknych oraz pod wpływem mecenatu państwa i związanych z nim instytucji wystawowych. Znaczny wpływ na rozwój akademizmu wywarła Akademia Carraccich, a także Accademia di San Luca. Akademizm obejnował reguły klasycyzmu, nawiązujące do sztuki antyku, uznanej za ideał piękna i wzór do naśladowania. Akademizm kładł nacisk na racjonalność procesu twórczego, przekazywanie idei piękna przez sztukę, naśladowanie wyidealizowanej natury i podporządkowanie wzorom z przeszłości. Do wybitnych malarzy akademickich należeli m.in.: P.-J.-A. Baudry, A. Cabanel, P. von Cornelius, H. Makart, H. Siemiradzki. Realizm- w malarstwie zapoczątkowany został w połowie XIX stulecia. Kolebką tego prądu artystycznego była ówczesna Francja, w której miał miejsce bardzo szybki rozwój sztuki. Pierwszy artystą, który posłużył się terminem „realizm”, był Gustave Courbet – jeden z najwybitniejszych przedstawicieli tego kierunku. Główną tematyką dzieł realistycznych były sceny z życia prostych ludzi. Malarze, podobnie jak pisarze, starali się jak najdokładniej oddać realia codzienności. Odżegnywali się więc od monumentalnych płócien ukazujących sceny mitologiczne i różnego rodzaju niesamowite postaci (było to charakterystyczne dla akademizmu). Swoje obrazy utrzymywali w stonowanej kolorystyce, unikając przy tym zbędnych akcentów. Ośrodkiem realistów był Paryż. Głównym wyznacznikiem ich poglądu na malarstwo był postulat ukazywania scen z życia codziennego, jakie zobaczyć może każdy człowiek. Przedstawiciele: Gustave Courbet, Jean-François Millet, Honoré Daumier, Pierre Puvis de Chavannes oraz Jean-Baptiste Camille Corot.
Wypisz informacje na temat akademizmu i realizmu. Chodzi mi o przedstawicieli i głównie najważniejsze informacje)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź