referat na temat renesansu na 250 słów

Kultura renesansowa rozwijała się od początku XIV w. we Włoszech, które ze względu na położenie geograficzne i szlaki handlowe stały się pośrednikiem między Wschodem a Zachodem. Takiemu obrotowi spraw sprzyjał kryzys Kościoła, którego siedzibę przeniesiono z Rzymu do Awinionu, gdzie stał się zależny od francuskich władców. Na uniwersytetach zaczęły się rozwijać nowe kierunki m.in. studia nad językami starożytnymi, w tym słabo znaną w średniowieczu greką. Znajomość języka Homera pogłębiała...

Kultura renesansowa rozwijała się od początku XIV w. we Włoszech, które ze względu na położenie geograficzne i szlaki handlowe stały się pośrednikiem między Wschodem a Zachodem. Takiemu obrotowi spraw sprzyjał kryzys Kościoła, którego siedzibę przeniesiono z Rzymu do Awinionu, gdzie stał się zależny od francuskich władców.  Na uniwersytetach zaczęły się rozwijać nowe kierunki m.in. studia nad językami starożytnymi, w tym słabo znaną w średniowieczu greką. Znajomość języka Homera pogłębiała się wraz z regularnymi kontaktami z cesarstwem bizantyjskim, które przechowywało tradycję antyczną. Nazwę epoce dał późniejszy włoski malarz, architekt i pisarz, Giorgio Vasari. Nazwa ta miała wyrażać przeciwstawienie nowej epoki czasom średniowiecza. Termin ten oznacza powrót do starożytności, do sztuki i filozofii antycznej oraz odrodzenie człowieka i kultury. Z początku używano tej nazwy w znaczeniu odrodzenia państwa na wzór starorzymski, później dotyczyło to też literatury, filozofii i ideałów antycznych. Później znaczyło to również odnowę i rozwój ludzkości. Uczeni i artyści kierują swoje zainteresowania na człowieka, niezależnie od relacji człowiek- Bóg. Uczucia, temperament, stany psychiczne, słowem, wszelkie doznania ludzkie stają się przedmiotem badań, tematem wielu utworów literackich i scenicznych ówczesnej epoki. Zmaga się również zainteresowanie sprawami politycznymi.    SZTUKA sztuka renesansu, zapoczątkowana we Włoszech, rozwijała się w XIV XVI w. pod silnym wpływem sztuki staroż.; gł. cechy: dążenie do harmonii, jasności i prostoty form; statyka kompozycji; studia nad perspektywą, proporcjami, anatomią; rozkwit teorii sztuki, w architekturze budowle centr., nowoż. typ pałacu, rozwój urbanistyki; w malarstwie, oprócz motywów rel., większe zainteresowanie tematyką świecką; rzeźba arch., pomnikowa, nagrobna. Główni przedstawiciele sz.o.: architekci, m.in. we Włoszech F. Brunelleschi, L.B. Alberti, A. Palladio; w Polsce B. Berrecci; rzeźbiarze L. Ghilberti, Donatello; w Polsce J. Michałowicz z Urzędowa; malarze, we Włoszech P. Uccello, D. Ghirlandaio, S. Botticelli, oraz wszechstronni, genialni artyści Leonardo da Vinci i Michał Anioł; w Niemczech A. Durer, H. Holbein. Zob. Sztuka odrodzenia.                       Niewiem ile jest tam słow :) al cos ponad 250 chyba :D starałem sie pisać sam ale calego renesansu nie da sie nauczyć ;)wieć czytalem na szybko zródła i skleiłem w całość napisałem o sztuce ponieważ bylo najmniej do napisania ;) a referacik na 250 słow to po co na siłe ? :) myślę ,że pomogłem ;)