1. Muzyka była całkowicie podporządkowana Kościołowi. 2. Nakazem papieża Grzegorza Wielkiego w VI wieku uporządkowano wszystkie śpiewy kościelne dodając do formy chorału nazwę gregoriański 3. Cechy chorału gregoriańskiego: wokalny jednogłosowy śpiewany po łacinie metryczny (bez wartości rytmicznych i metrum) melizmatyczny (jedną literę bądź sylabę śpiewano na wielu dźwiękach) oparty na skalach kościelnych śpiewany tylko przez mężczyzn 4. W X wieku Gwidon z Arezzo wprowadził linie i solmizacyjne nazwy nut: ut, re, mi, fa, so, la, ti, ut. 5. Formy muzyczne Średniowiecza: misterium – rodzaj przedstawienia o treści religijnej madrygał – utwór świecki o charakterze sielankowym – miłosnym chorał gregoriański – jednogłosowy śpiew, wykonywany podczas nabożeństw msza – cykl śpiewów, składa się z 6 stałych części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus Dei i zmiennych hymn psalm organum – wokalna forma wielogłosowa motet – wielogłosowa forma wokalna lub wokalno – instrumentalna, łączono w niej elementy muzyki świeckiej i religijnej 6. Rozwijała się muzyka świecka, zajmowali się nią trubadurzy i truwerzy – średniowieczni rycerze pochodzenia arystokratycznego wędrujący od zamku do zamku i śpiewający pieśni (o miłości, polowaniach, polityce), w Polsce nazywano ich wagantami lub rybałtami. 7. Zabytki polskiej muzyki średniowiecza: Bogurodzica – pierwszy hymn Polski, chorał gregoriański Gaude Mater Polonia – łaciński hymn autorstwa Wincentego z Kielczy Breve Regnum – świecka pieśń żaków krakowskich Oj chmielu, chmielu – najstarsza polska pieśń Hejnał Mariacki 8. Średniowieczni kompozytorzy: Wincenty z Kielczy – pierwszy znany z imienia kompozytor Mikołaj z Radomia Piotr z Grudziądza Leoninus Perotinus lub Podział muzyki świeckiej: muzyka ludowa - zapewne istniała, lecz zachowane informacje na jej temat są bardzo skąpe muzyka dworska - dzielona na dwa rodzaje: dającą radość możnym, uświetniającą ceremoniał dworski oraz pieśni trubadurów, wędrownych pieśniarzy dworskich. muzyka miejska - muzyka popularna zwłaszcza wśród młodych mieszczan (żaków i wagantów), wędrujących od miasta do miasta i biorących udział w przedstawieniach. Podobnie jak trubadurzy, byli zarówno twórcami, jak i wykonawcami swych utworów. Ważne były również wygrywające melodie wieżowe kuranty oraz hejnały, jak np. zachowane do dziś Hejnał Mariacki i Toruński. muzyka instrumentalna - początkowo jedynie towarzyszyła chorałowi gregoriańskiemu. Pierwsze samodzielne utwory organowe zanotowano na początku XIV w., lecz prawdopodobnie powstawały już wcześniej. Estampida, mimo początkowego charakteru tanecznego, przerodziła się w utwór instrumentalny składający się z większej ilości części. Rondo, taneczny utwór o wieloczęściowej budowie i powtarzającym się refrenie, choć wywodził się z muzyki wokalnej, często występował jako utwór instrumentalny. W XIV w. nastąpił rozwój wariacji. muzyka wojskowa i myśliwska. wielogłosowa muzyka świecka - zachowały się głównie pieśni, we Francji zwane "chansons". Do rozkwitu tej chansons przyczyniła się działalność trubadurów i truwerów. Stworzyli oni podstawowe schematy formalne pieśni: balladę, rondeau, lai i virelai. We Włoszech rozpowszechniony był madrygał. Najczęściej tematyką była miłość zarówno ta idealna w wydaniu rycerskim jak i frywolna. Daj naj:) dzięki :)
