1. Wiele ciał występujących w przyrodzie wykonuje ruch drgający. Polega on na okresowych wychyleniach ciała z położenia równowagi. Wielkości służące do opisu ruchu drgającego: - AMPLITUDA drgań to największe wychylenie z położenia równowagi. Oznaczamy ją literą A. Jednostką amplitudy jest 1 metr (1 m). - OKRES drgań to czas jednego pełnego drgania. Oznaczamy go literą T. Jednostką okresu jest 1 sekunda (1 s). - CZĘSTOTLIWOŚĆ jest to liczbna drgań w ciągu jednej sekundy. Oznaczamy ją literą f. Jej jednostką jest hrc (1 Hz) f = 1/T (związek częstotliwości z okresem). 2. Źródłem dźwięku jest ciało drgające. Fala dźwiękowa, czyli akustyczna rozprzestrzenia się w różnych ośrodkach: np. w powietrzu, wodzie lub szkle. Drgania są przenoszone przez cząsteczki tych ośrodków. Fala akustyczna jest falą podłużną. Dźwięki słyszalne przez ucho ludzkie mieszczą się w granicach częstotliwości 16-20 000 Hz. Kiedy mówisz, wprawiasz w drgania struny głosowe znajdujące się w gardle. Drgają jednak nie tylko struny głosowe, lecz również cząsteczki powietrza, które przekazują drgania cząsteczkom bardziej oddalonym - tak powstaje fala dźwiękowa. Fala dźwiękowa nie przemieszcza się w próżni. Prędkość rozchodzenia się fali dźwiękowej w powietrzu wynosi około 340 m/s. 3. DYFRAKCJA to ugięcie fali na przeszkodzie lub przy przejściu przez szczelinę. INTERFERENCJA fal to nakładanie się 2 fal. W wyniku interferencji fale wygaszają się, gdy grzbiet jednej fali trafi na dolinę drugiej lub wzmacniają się, gdy grzbiet trafi na grzbiet lub dolina na dolinę. REZONANS mechaniczny to zjawisko pobudzenia do drgań ciała przez inne ciało drgajace mające taką samą częstotliwość drgań własnych jak ciało pierwsze.
