gatunek ssaka z rodziny słoniowatych, największy ze współcześnie żyjących gatunków ssaków lądowych. Wcześniej uznawany jako jeden gatunek wraz z afrykańskim słoniem leśnym (Loxodonta cyclotis). Zwierzę stadne, zamieszkuje afrykańską sawannę, lasy i stepy od południowych krańców Sahary po Namibię, północną Botswanę i północną część Afryki. W starożytności wykorzystywane jako zwierzęta bojowe. Wysokość: samiec – od 3 do 4,2 m, samica od 2,2 do 2,6 m Długość: samiec – od 6 do 7,5 m, samica – od 4,9 do 6,2 m Masa ciała: samiec – od 4000 do 6000 kg, samica – od 2100 do 3200 kg Uszy – sięgają do 1,5 m długości. Wykorzystywane są do termoregulacji (chłodzenia). Trąba – służy do oddychania, wąchania, picia i "kąpieli" jak również do zbierania pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew. Jest zakończona dwoma palczastymi wyrostkami. Zęby – cztery łuki trzonowców, po jednym z każdej strony szczęki. Mają długości 30 cm i każdy z nich składa się ze zrośniętych 4 zębów. Wraz ze ścieraniem się przednich zębów wyrastają od tyłu kolejno następne, które zastąpią zużyte. Mogą odrastać w całości nawet 6 razy[3]. Ciosy – przedłużone siekacze, rosną w ciągu całego życia zwierzęcia[potrzebne źródło]. Stopy – spodnia ich strona jest miękka i delikatna, dzięki czemu zwierzę mimo olbrzymiej wagi może poruszać się bezszelestnie. Skóra – pomarszczona, pokryta szczątkowym owłosieniem. U młodych słoni pokryta jest rzadkimi grubymi włosami. Słoń afrykański jest większy od swego krewniaka, słonia indyjskiego (azjatyckiego).
Słonie te różnią się tym że słoń afrykański jest od indyjskiego znacznie większy i tym że słonie indyjskie mają o wiele mniejsze uszy od swojego kuzyna.
