Śmiech jest przez nas interpretowany jako coś pozytywnego i pożądnego. Dostarcza nam hormonów szczęścia, pozwala rozładować atmosferę, a także sprawić, że dzień staje się piękniejszy. Pragniemy przebywać w towarzystwie ludzi z humorem, a zazwyczaj unikamy tych ponurych. Śmiech jednak potrafi również uczyć, a uzasadnienie postawionej tezy przedstawie w poniższych argumentach. Po pierwsze warto sięgnąć do fraszek Jana Kochanowskiego, gdzie z zabawnych historyjek wypływa również mądrość życiowa. Na przykład "Na nabożną" uzmysławia nam jak zakłamany potrafi być przed sobą człowiek, czy "O rozwodzie", gdzie zabawnie potraktowany jest dialog biskupa i chłopa. Odwołam się także do satyr Krasińskiego, które niosą wraz ze śmiechem życiową naukę. Choćby utwór "Pijaństwo" ukazuje nam w zabawny sposób problem uzależnienia od alkoholu i jego skutki. Również "Żona modna" traktująca o materializmie górującym nad miłością jest ciekawą nauką. Trzecim przykładem mogą być bajki, które uczyły nas w dzieciństwie przez śmiech. Również teraz oglądając filmy takie jak "Król Lew" możemy się uśmiechnąć, lecz również zdobyć moralną naukę, a nawet się wzruszyć. Podsumowując śmiech jest nie tylko źródłem odprężenia, ale również nauki. Podobno śmiejąc się najlepiej zapamiętujemy rzeczy, choćby na lekcji. Możemy znaleźć takie nauki również w innych, wyżej wymienionych utworach. Mam nadzieję, że udało mi się udowodnić postawioną tezę.
