Jakobini byli klubem politycznym w rządzie francuskim. Rozpoczęli przewrót w społeczeństwie francuskim. Zaczęli mordować francuskich obywateli. Tzw. wielki terror zakończył się w 1794r. Mam nadzieję, że pomogłem, ale jeżeli uważasz, że za mało, to nie dawaj naj. Otwórz sobie książkę.
Jakobini, czyli Stowarzyszenie Przyjaciół Wolności i Równości, powstali jako klub w 1789r., Z czasem odeszli od poglądów monarchistycznych na rzecz przekonań bardziej republikańskich. To za sprawą jakobinów 21 IX 1792 zdecydowano o zniesieniu monarchii i proklamowaniu republiki. 15 I 1793r po procesie wydano wyrok śmierci na Ludwika Capeta (byłego Ludwika XVI), król był oskarżany o zamach na wolności narodu. Niewielka ilością głosów (18 I 1792r) po powtórnym głosowaniu wydano jeszcze raz tren sam wyrok. Ostatecznie król został ścięty na gilotynie 21 I 1792r. Francja przeżywała bardzo trudny okres. Przede wszystkim dał się we znaki kryzys gospodarczy. Słaby urodzaj oraz kłopoty z dystrybucją żywności zmusił rząd do wprowadzenia rekwizycji żywności, co z kolei doprowadziło do drożyzny i rozruchów w miastach. Duże znaczenie miała także toczona wtedy wojna z koalicją państw europejskich, która potęgowała tylko psychozę strachu jaka panowała wśród mieszkańców Francji. W zaistniałej sytuacji jakobini zdecydowali się wystąpić przeciwko żyrondystom, gdyż sadzili, iż silne państwo w jakie wierzyli i jakie chcieli zbudować, lepiej poradzi sobie z problemami niż federacja proponowana przez żyrondystów. Do walki ze swoimi przeciwnikami jakobini wykorzystali sankiulotów, oraz Gwardię Narodową. 5 IV 1793 r powołano Komitet Ocalenia Publicznego do 1795 r faktyczny rząd Francji (Rada Wykonawcza nie miała żadnego znaczenia – została rozwiązana w kwietniu 1794r.) najważniejszą postacią Komitetu był Georges Jacques Danton. 2 VI 1793 r. Gwardia Narodowa otoczyła konwent, a sankiuloci zażądali wydania 22 zdrajców. Aresztowano 29 ludzi (przywódców żyrondystów). Jakobini dokonując przewrotu przejęli władzę. Po oczyszczeniu Konwentu podjęto rozmowy dotyczące nowej ustawy zasadniczej, która uchwalono 24 VI 1793 r. Konstytucja mimo zgody społeczeństwa w referendum została zawieszona natychmiast po jej ogłoszeniu (10 VIII 1793r). Poza Komitetem Ocalenia Publicznego do urzędów zajmowanych przez jakobinów należały: Komitet Bezpieczeństwa Publicznego oraz Trybunał Rewolucyjny. Przewrót jakobinów oznaczał wzmożenie terroru od września 1793 r. funkcjonowało prawo o podejrzanych, które znacznie rozszerzało listę potencjalnych wrogów, których w trybie przyspieszonym sadzono, najczęściej bez obecności obrońcy i skazywano na śmierć na gilotynie.Dyktatura Jakobinów spowodowała zmiany w funkcjonowaniu armii, która składała się z pospolitego ruszenia obywateli. Wprowadzono nowe techniki walki i szkolenia żołnierzy oraz dowódców, pobór do armii. Armia rewolucyjnej Franocji pod wodza nowych utalentowanych dowódców : Jean Baptiste Jourdan, Jean Baptiste Kleber, Łazarz Carnot oraz obiecujących oficerów Napoleon Bonaparte zaczęła odnosić sukcesy w walce z Austriakami i Prusakami. Udało się też krwawo stłumić bunt niepokornej Wandei, co wiązało się z krwawymi represjami wobec uczestników buntu.Z dużymi represjami spotkał się także kościół katolicki. Nowe władze decydowały się na burzenie kościołów – „zabytków ciemnoty”, zniszczono miedzy innymi groby królów w Saint Denis. Wprowadzono także wiele ustaw antykościelnych jak na przykład wprowadzających cywilne śluby i pogrzeby, co spotkało się z krytyką kleru oraz głównych państw europejskich. Księża byli aresztowani i skazywani na gilotynę. W październiku 1793 r. zdecydowano się wprowadzić nowy kalendarz, w którym wprowadzenie republiki było początkiem historii. Ostatecznie w czerwcu 1794 wprowadzono oficjalny kult Istoty Najwyższej.Gdy władza okrzepła społeczeństwo oczekiwało złagodzenia terroru oraz zniesienia cen maksymalnych wprowadzonych na początku dyktatury. Również wśród Jakobinów rozpoczęły się konflikty głównie między „Egzaltowanymi” (herbertystami), którzy domagali się liberalizowania gospodarki, pobłażliwymi (na czele z Dantonem) domagającymi się osłabienia terroru, a frakcją Robespierra. Na wniosek tego ostatniego najpierw rozprawiono się z herbertystami, potem aresztowano Dantona i skazano go na śmierć. Od kwietnia 1794 r. dyktatorem został Robespierre. Spowodowało to wzmożenie terroru (między 10 VI a 27 VII 1794 r. skazano na śmierć 1376 osób), w zasadzie wydawano tylko dwa wyroki: śmierć lub uniewinnienie. Dyktator Robespierre stawał się coraz bardziej niepopularny: burżuazja była krępowana cenami maksymalnymi, społeczeństw było paraliżowane strachem przed aresztowaniami, chłopi sprzeciwiali się rekwizycjom, a katolicy i ateiści krytykowali kult Najwyższej Istoty. Poza tym sukcesy nadchodzące z frontów (odzyskanie Niderlandów) powodowały, że obywatele domagali się zmiany władzy. Ostatecznie 27 VII aresztowano Robbespierra, Saint Justea i Caurtona. Wszyscy zostali zgilotynowani, a władzę objęły siły Konwentu. Tak zakończył się najbardziej krwawy etap Rewolucji Francuskiej.
