zasady gościnności w innych krajach

Odpowiedź

Ilean96

Więc tak : -trzeba się przystosować do ich zasad -szanować ich religie (święta religijne) -szanować ich zwyczaje -szanować ich kulture

berciok12343

Jako pierwszą, rozpatrzmy zasadę punktualności. Generalnie panuje pogląd, w myśl, którego jej przestrzeganie w każdych warunkach jest podstawową oznaką grzeczności i szacunku dla drugiej osoby. To podejście znajduje zastosowanie wśród niezwykle skrupulatnych Niemców i precyzyjnych Skandynawów, nie sprawdza się natomiast zupełnie w przypadku narodów śródziemnomorskich. Kultywujący życie oraz jego przyjemności Hiszpanie posiadają bardzo swobodny stosunek do czasu i związanej z nim punktualności. Spóźnienia nie są tam postrzegane jako oznaka nieodpowiedzialności i braku dobrego wychowania, a stanowią powszechnie obowiązującą zasadę stosowaną zarówno z życiu towarzyskim, jak i zawodowym. Nieco poważniej do tego zagadnienia podchodzą Francuzi, jednak oni również z punktualności nie czynią głównej reguły savoir vivre. Kolejnym ciekawym zwyczajem, który stać się może przyczyną niezręczności i kłopotliwych sytuacji, to sposób witania się. Przyzwyczajeni jesteśmy do wzajemnej wymiany uścisków, ewentualnie do pocałunków w policzek, głównie pomiędzy kobietami. Takie zachowanie wywołać może małe zmieszanie oraz zdziwienie wśród mieszkańców kraju kwitnącej wiśni, którzy powszechnie znani są z tego, że witają się, wymieniając ukłony. Zupełnie co innego zastać możemy we Francji, gdzie ku mojemu zdziwieniu mężczyźni na powitanie oprócz wymiany uścisków, całują się także w policzek, dwu, trzy, bądź czterokrotnie. Tak obca dla nas wylewność stanowi powszechnie stosowany zwyczaj, dla którego wyjątek stanowi środowisko zawodowe. Najbardziej zbliżone nam obyczaje panują w tej kwestii pośród narodów niemieckojęzycznych, które zadowalają się krótkim uściskiem dłoni. Sposób wzajemnego tytułowania się zależy od kraju, w którym aktualnie przebywamy. Najbardziej rozmiłowani w różnego rodzaju tytułach naukowych są niewątpliwie Niemcy i Austriacy. Zwyczajowo, zwracając się do danej osoby, obok jej nazwiska, wymieniamy stopień naukowy czy zawodowy, których pominięcie traktowane jest jako zwykły brak grzeczności. Zwracanie się po imieniu jest traktowane tam jako poufałość zarezerwowana głównie dla rodziny i bliskich. Zupełne przeciwieństwo stanowią w tym przypadku Amerykanie, którzy znani są powszechnie z serdeczności, swobody i bardzo łatwego przechodzenia na ?ty?, co w jakiś sposób można wytłumaczyć specyfiką ich języka. Najbardziej wypośrodkowaną grupę stanowią natomiast Anglicy, którzy nie uznają tytułów, ale nie lubują się również w zbytniej poufałości. Każdy naród posiada także właściwe sobie podejście do gościnności. W naszym kraju nie obowiązuje zasada, w myśl, której mój dom to moja twierdza i stosunkowo chętnie zapraszamy innych we własne progi. Zwyczaj ten właściwy jest także Rosjanom, którzy znani są ze swojej swojskiej gościnności, wylewności oraz serdeczności. Ugoszczą oni swojego gościa ?czym chata bogata?, oferując mu suto zastawiony stół, hektolitry wódki i zabawne opowieści. Jedynym wybiegiem zwalniającym z picia alkoholu jest głośno wypowiedziane: Ja alkogolik. Tymczasem w wielu krajach takich jak Hiszpania czy Anglia, zaproszenie do domu traktowane jest jako duże wyróżnienie, świadczące o wzajemnej poufałości oraz zażyłości. Jeszcze bardziej rygorystycznie zagadnienie to traktowane jest w Japonii, gdzie dodatkowo do obowiązków gościa należy pozostawienie butów na progu domu. W przypadku korzystania z toalety zmienia się także kapcie, na specjalne, przeznaczone wyłącznie do wizyty w miejscu, gdzie król chodzi piechotą. Przedstawiłam tylko parę przykładów obrazujących różnice w życiu codziennym, jakie możemy spotkać pod każdą szerokością geograficzną. Pamiętajmy, ze zupełnie inne zasady obowiązują w krajach arabskich i azjatyckich, które wyrosły z odmiennego kręgu cywilizacyjno-kulturowego. Mnogość różnych zwyczajów i obyczajów z pewnością wydawać się może trudna do opanowania i zrozumienia, jednak musimy pamiętać o jednej regule. Wyjeżdżając do obcego kraju, to my jesteśmy intruzami i to my, jako goście, powinniśmy podporządkować się panującym w nim zasadom. Natomiast w razie jakichkolwiek wątpliwości, co do odpowiedniego zachowania, przyjrzyjmy się postępowaniu naszego miejscowego znajomego i zwyczajnie róbmy to, co on. Polska znana jest z gościnności. Przejawia się ona między innymi bogato zastawionym stołem. Dla nas naturalny jest fakt, że na stół wystawiamy wszystkie potrawy od razu. Nie jest tak wszędzie. Mieszkańcy zachodniej Europy mają inne zwyczaje. Dla nich taka sytuacja powoduje nieład i bałagan na stole. Przyzwyczajeni są oni do pewnej kolejności w serwowaniu potraw. Są oczywiście narody, które czynią podobnie jak Polacy. Mieszkańcy Półwyspu Skandynawskiego również podają wszystkie potrawy naraz. Znany na całym świecie jest przecież „stół szwedzki”. Ciekawostką jest fakt, że nie wszędzie ludzie posługują się sztućcami. Japończycy jedzą za pomocą drewnianych pałeczek. Według nich stalowe narzędzia służyły do walki i niegodne jest ich używanie podczas posiłku. Ponadto chwytają oni pałeczki blisko części, którą chwyta jedzenie. Po skończonym posiłku pałeczki leżą na stole. Niewielka ich część oparta jest o talerz. W Azji gospodarz może krytykować przygotowaną przez żonę ucztę. Pochwały, nawet gdy są zasłużone, nie są mile widziane. Przyjęło się bowiem, ze gospodarz powinien być skromny. W niektórych kulturach przyjęło się, że mężczyźni i kobiety jadają osobno. Obyczaj taki praktykują Muzułmanie, zarówno ci mieszkający w krajach arabskich, jak i mieszkańcy Europy. Według ich wierzeń kobiety są niegodne, aby spożywać posiłek wraz z mężczyznami. Nie podają one nawet posiłków. Przygotowują je, lecz serwują je młodzi chłopcy. Kobieta nie jest godna wejść do pokoju, w którym ucztują mężczyźni. Podobnie sytuacja wygląda w Ameryce Południowej. W Wenezueli i Peru mężczyźni jedzą jako pierwsi. Jest to związane z obyczajem podkreślenia roli mężczyzny – łowcy, który polując zapewnia byt rodzinie. Zasady te praktykowane są nawet w miastach. Inaczej kobiety traktowane są w Ameryce. Równouprawnienie nie miało swoich przejawów wyłącznie w polityce czy pracy, lecz również w kuchni. Nie jest zaskoczeniem, gdy mężczyzna gotuje. Dzieje się to jednak dość rzadko ze względu na styl życia Amerykanów. Zamiast gotować w domu, wolą zjeść w restauracji albo barze. Ciekawym obyczajem jest jedzenie ze wspólnego talerza. Jest ono dość rozpowszechnione. W ten sposób ucztują na przykład Chińczycy. Potrawy są na jednym talerzu, z którego poszczególne kęsy są wyławiane pałeczkami. Podobnie sprawa wygląda w Indiach. Tam wszyscy razem siedzą na podłodze i spożywają posiłek z olbrzymiego talerza wykonanego z liści bananowca. Wspólnie, choć niekoniecznie z jednego talerza, jadają Indianie Yanomani. W ich wioskach naturalne jest, że na ucztę schodzą się wszyscy mieszkańcy. Gdy gotuje dana osoba, może się spodziewać, że ustawi się do niej kolejka współplemieńców. Wszyscy dzielą się pożywieniem. Upolowane zwierzę jest dzielone przez myśliwego. Nawet, gdy łowy będą nieudane, to nikt z rodziny nie będzie głodować. Zawsze można iść do sąsiada, który przygotowuje ucztę. Koczownicy z Kaukazu nie lubią ciszy. Podczas posiłku wszyscy śmieją się i mówią z pełnymi ustami. Nie jest to dla nich nic złego. Ponadto po zakończeniu posiłku należy głośno beknąć. Wydaje się to dla nas brakiem kultury. Nic bardziej mylnego, bowiem dla kucharza jest to wyraz pochwały i wdzięczności za posiłek. Jest to także znak, że jedzenia była wystarczająco dużo i każdy zdołał się najeść. Komplementem dla japońskiego kucharza jest siorbanie zupy czy mlaskanie podczas posiłku. Kultura na świecie jest różna. To, co dla nas może wydawać się jej brakiem, dla innych jest wyrazem szacunku. Jedno jest pewne. Posiłek ma zbliżać do siebie ludzi i wymazywać podziały. Ważne jest także, aby akceptować inne obyczaje, nawet jeżeli mogą się one wydawać dziwne. Nie wiadomo bowiem, z kim przyjdzie nam jeść w przyszłości. licze na naj

Dodaj swoją odpowiedź

Język polski

PLIS! Czy znacie zasady gościnności w innych krajach? Jeśli tak to pomóżcie. Napiszcie to w punktach. Mają być przynajmniej 2 kraje jakie chcecie. PLIS!

PLIS! Czy znacie zasady gościnności w innych krajach? Jeśli tak to pomóżcie. Napiszcie to w punktach. Mają być przynajmniej 2 kraje jakie chcecie. PLIS!...

Język polski