dlaczego doszlo do upadku pierwdzrj Rzeczpospolita minimum 2 strony proszę o pomoc z góry wielkie dzięki

Niemama zielonego pojecia :)

zeczypospolita zaczęła chylić się ku upadkowi. Na początku XVIII wieku sytuacja nie była jeszcze tragiczna, bowiem August II Mocny występował jako partner, nie jako podległy Piotrowi I. Jednaktragedia wojny północnej i późniejsze rządy Augusta III sprawiły, że Rzeczypospolita stawała się coraz słabsza i podatna na wpływy swojego największego sąsiada-Rosji. Bezpośrednią przyczyną pierwszego rozbioru była konfederacja barska, która zawiązano w 1768 roku w celu obrony starych praw , jednak zamęt jak wywołała kraju spowodowała że na terytorium polskie wkroczyły wojska zaborcze.  Akt pierwszego rozbioru Polski podpisany w Petersburgu 5 sierpnia 1772 roku sprawił, że Prusy przejęły 5% terytorium Polski i 580000 jej mieszkańców, były to Pomorze Gdańskie (bez Gdańska i Torunia), Rosja zajęła 12,7% terytorium Polski zamieszkanego przez 1300000 mieszkańców, były to ziemie polskie leżące na wschód od Dźwiny i Dniestru. Austria zaś przejęła 11.8% ziem polskich, ale na tych ziemiach mieszkało aż 2130000 ludzi. Były to najlepiej rozwinięte i najgęściej zamieszkane tereny Rzeczypospolitej. Wymuszono tez na polskim sejmie uznanie traktatu rozbiorowego, co stało się ostatecznie 30 września 1773 r. to właśnie na tym sejmie miał miejsce symboliczny opór przeciw rozbiorom, jaki stawił poseł Rejtan, który własnym ciałem usiłował zablokować idącym posłom przejście z jednej sali do drugiej i tym samym zablokować obrady. Jednak były to jedyne akt bardziej rozpaczy niż zorganizowanego oporu i nie mogły zmienić niczego. Sytuacja okrojonego, ale nadal dużego państwa nie przedstawiał się tragicznie, zwłaszcza, ze król zaczął tworzyć, mimo ciążącego rosyjskiego protektoratu, warunki do odbudowy państwa. powstawały manufaktury, odradzało się rzemiosło zwłaszcza w Wielkopolsce, króle reformował także własne dobra, a co najważniejsze zaczął tworzyć własne stronnictwo, które mogło zapewnić mu poparcie w krytycznych momentach. Dzielnie wspierali go w tym Czartoryscy, którzy widzieli możliwości naprawy państwa Do ważnych reform można zaliczyć powstanie w 1773 r Komisji Edukacji Narodowej. Została powołana w celu ustalenia jednolitego systemu nauczania. Pieniądze czerpała z majątku jezuickiego. KEN unarodowiła szkolnictwa, co wiązało się z wprowadzenie języka polskiego w na wszystkich szczeblach nauczania. Inne reformy to wprowadzono w 1775 roku Rada Nieustająca, którą można nazwać rządem, było to jedyne w miarę sprawnie działające ciało rządowe w ówczesnej Rzeczypospolitej. Bardzo ważny w tych czasach był wkład króla w kulturę narodową, zwłaszcza tak zwane obiady czwartkowe, które miały na celu propagowanie kultury zachodniej i sprzeciwianie się szlachetczyźnie. Mecenat króla bardzo dobrze wpłynął zwłaszcza na zasób przebudowanego Zamku Królewskiego oraz rezydencji w Łazienkach, które za sprawą sprowadzanych do Polski malarzy np. Bacciarelli stawały się coraz bogatsze w dzieła sztuki. Kulminacją działań reformatorskich króla były obrady Sejmu Wielkiego, obradującego od 6 października 1788 do 29 maja 1792 r. jego działania zaowocowały uchwalenie Konstytucji 3 Maja 1791 r., która była pierwszą w Europie a drugą na świecie ustawą zasadniczą. Wprowadzała najważniejsze ze zdobyczy oświeceni, jak na przykład trójpodział władz (ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza). Konstytucja scalała państwo (przestawały istnieć jakiekolwiek różnice miedzy Koroną i Litwą) i wprowadzała równość miedzy stanem szlacheckim i mieszczańskim (co było wielkim osiągnięcie biorąc pod uwagę jak bardzo wielką pozycją przez cały okres Rzeczypospolitej cieszyła się szlachta, a jak niewiele do powiedzenia miało mieszczaństwo). Znosiła także bardzo szkodliwe dla państwa relikty starego ustroju jak choćby liberum veto (które w zasadzie od końca XVII wieku skutecznie, a co gorsza z inicjatywy państw sąsiednich blokowało działania najważniejszego organu władzy jakim był sejm)  i wolną elekcję (następcą Stanisława Augusta Poniatowskiego miał być elektor Saski z dynastii Wettinów.) Jednak zasady konstytucji nigdy nie weszły w życie, zostały zduszone przez wojska rosyjskie, które w maju 1792 rok przekroczyły granice polsko-rosyjską i wkroczyły na ziemie Rzeczypospolitej. Posiadając przewagę liczebną rozbiły wojska litewskie i koronne mimo dwóch zwycięstw utalentowanych dowódców (Kościuszki i Poniatowskiego). Król przystąpił do zawiązanej w Targowicy konfederacji, która miała na celu przywrócenie dawnego ustroju w oparciu o Rosję. Jednak interwencja zakończyła się drugim rozbiorem Polskie między Prusy i Rosję. Katarzyna II zagarnęła ponad 250 tys. km2 i 3 mln. mieszkańców, zaś Prusy otrzymały 58 tys. km2 i ponad milion mieszkańców. Austria w zaangażowana w wojnę z Francją nie brała udziału w drugim rozbiorze. Ten cios okazał się zabójczy dla państwa utraciło najważniejsze ziemie i kontrolę nad nim przejęła grupa zdrajców rządzących w oparciu o stacjonujące na pozostałościach państwa polskiego wojska rosyjskie. Ambasador rosyjski w Polsce tylko czekał na okazję by ostatecznie zniszczyć Rzeczypospolitą. Posłużyć temu miało powstanie, jakie trwało 24 marca do 16 listopada 1794 r, zwane insurekcją kościuszkowską. Początek miał miejsce, gdy zaborcy chcieli rozbroić oddziały stacjonujące w okolicach Warszawy. Powstańcom wydawało się, że będą w stanie rozbić zarówno Prusaków jak i Rosjan. Kościuszko mimo zwycięstwa pod Racławicami, mimo prób wciągnięcia do powstania chłopów (uniwersał połaniecki) poniósł klęskę, a 24 października 1795 roku zapadła decyzja o trzeci rozbiorze Polski, który miał wymazać państwo polskie z mapy Europy. Państwa sąsiednie chciały się pozbyć problemu niestabilnego państwa, które w każdej chwili mogło stać się łupem jednego z nich i tym samym naruszyć równowagę europejską  W wyniku umowy Rosja zagarnęła 120 tys. km2 i 1,2 mln ludzi, Prusy 48 tys. km2 z milionem mieszkańców (między innymi z Warszawą), a Austria 47 tys. km2 i 1,5 mln ludzi. W ten sposób przestało istnieć państwa, którego historia sięgała X wieku. Dla Polaków zaczął się okres walki o odrodzenie tego co utracili.