Wstęp Międzynarodowe instytucje finansowe są aktywnym podmiotem gospodarki światowej - organizacjami państw lub banków centralnych. Powstały w wyniku wielostronnej umowy międzynarodowej dla wspierania rozwoju gospodarczego i społecznego państw członkowskich poprzez udzielanie kredytów, gwarancji kredytowych, dokonywanie inwestycji kapitałowych oraz doradztwo i pomoc szkoleniową. Do najczęściej wymienianych instytucji finansowych zaliczyć należy: - Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) - Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju, zwany Bankiem Światowym, - Europejski Bank Odbudowy i rozwoju (EBOR), - Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) oraz inne instytucje o zasięgu regionalnym. Celem poniższej pracy jest zaprezentowanie i przybliżenie zagadnień dotyczących genezy oraz istoty i głównych założeń wybranych organizacji finansowych. W poniższej pracy przedstawiono również członkostwo Polski w poszczególnych instytucjach. W pierwszym rozdziale przedstawiono w zarysie istotę teoretycznych podstaw funkcjonowania międzynarodowej organizacji. Zaprezentowano funkcje, jakie spełniają międzynarodowe organizacje w świecie oraz ich klasyfikację. W dalszej części omówiono pojęcie i istotę międzynarodowej instytucji finansowej. W kolejnych rozdziałach zaprezentowano światowe instytucje finansowe, które miały największy wpływ na procesy transformacji gospodarki polskiej okresu lat dziewięćdziesiątych. W kolejności został przedstawiony Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy, Europejski Bank Odbudowy i rozwoju oraz Europejski Bank Inwestycyjny. Omówiona została geneza poszczególnych organizacji, istota, cele i najważniejsze funkcje pełnione przez te organizacje. Ponadto pokazano zasady członkostwa i proces decyzyjny. Szczególna uwaga została jednak zwrócona na współpracę Polski z wymienionymi instytucjami. Definicje, jak również dane liczbowe do poniższej pracy zostały zasięgnięte z literatury przedmiotu, jak również z artykułów na temat finansowych organizacji międzynarodowych na stronach internetowych. (to jest rozdział I )
