Korporacją międzynarodową staje się firma jakiegoś kraju (korporacja narodowa) z momentem rozpoczęcia – poza działalnością na własnym rynku – bezpośrednich operacji na rynkach zagranicznych. Polityka korporacji 1) Podstawowy dawniej motyw operacji na rynkach zagranicznych przejawiający się w dążeniu do osiągnięcia wyższej stopy zysku ustępuje obecnie dążeniu do otwarcia sobie nowych rynków zbytu 2) Filie zagraniczne nie są już nastawione na zapewnianie zasobów w stosunku do firmy macierzystej, lecz w coraz większym stopniu orientowane są na zaspokojenie miejscowego popytu na rynku kraju swej siedziby. Dzieje się tak głównie w przypadku filii tworzonych w krajach gospodarczo rozwiniętych. 3) Lokaty korporacji międzynarodowych zmierzają obecnie w około 2/3 do krajów wysoko rozwiniętych (jeszcze w połowie XX wieku przeszło 50% kierowane było do krajów gorzej rozwiniętych). Działając na terytoriach różnych państw, korporacje międzynarodowe wywierają poważny wpływ na gospodarkę kraju lokaty jako całości oraz na miejscowe przedsiębiorstwa. Zalety: -uzupełnienie zasobów kapitału w krajach lokaty, a tym samym tworzenie możliwości szybszego zrealizowania różnych zamierzeń inwestycyjnych, -transfer do krajów lokaty nowoczesnych technologii -transfer nowoczesnych metod organizacji i zarządzania -pobudzający wpływ na firmy miejscowe w zakresie stosowania postępu technicznego Wady: -wypieranie miejscowych przedsiębiorstw z najbardziej dynamicznie rozwijających się gałęzi produkcji, -transferowanie za granicę (do metropolii lub do innego kraju) niereinwestowanej części zysków, -stosowanie tzw. cen transferowych, a więc zaniżanie lub zawyżanie cen na dobra i usługi w obrotach między filiami tej samej korporacji międzynarodowej lub między filią a firmą macierzystą.
międzynarodowe korporacje dominują rynki zagraniczne, co powoduje ich monopol na tych rynkach