Drodzy Obywatele (ludzie) Na wstępie mojego listu pragnę Was pozdrowić, choć może teraz nie jeden czlowiek odwróci głowę i przeklnie w moją stronę. Jednak, zaklinam Was, wysłuchajcie mnie, proszę. Wiem, że nigdy nie byłam dobrą siostrą, córką, żoną czy w końcu władczynią, która powinna dbać i troszczyć się o swój lud. Nie wiem czy jest coś co może usprawiedliwić fakt, że zabiłam z zimną krwią własną siostrę. Wiem, wiem, że nie ma na to żadnego usprawiedliwienia, bo życia, tak cennego, nie wolno nikomu odbierać. Jednak zaślepiła mnie chęć władzy i pieniędzy. Byłam glupia i opętalo mnie zlo. W stosunku do własnej matki też nie bylam serdeczna ani miłosierna. Wygnałam ją i nie przyznawałam się do niej. Nie okazałam jej współczucia ani miłości. Czy tak postępuje córka ? Wiem, że nie, chyba, że wyrodna córka - taka jak ja. Inaczej siebie nie potrafię nazwać. Wszystkie zbrodnie, których się dopuściłam zaslugują na najgorsze potępienie. Wstydzę się dziś tego i nie potrafię się nawet nazwać czlowiekiem bo który czlowiek postępuje jak zwierzę. Pieniądze,władza, klejnoty są niczym w porównaniu z kochającą się rodziną, szacunkiem ludzi i miłosierdziem. Nie pytajcie mnie o to skąd to wiem, skoro nie żyłam wedle przykazań Bożych. Wiem to teraz, bo zrozumialam jak wielki błąd popełniłam i ile zła uczyniłam. W ostatnich słowach chcialabym Was wszystkich blagać o przebaczenie. Wiem, że może proszę o zbyt wiele. Żądam rzeczy niemożliwych, bo o to zbrodniarka chce łaski od ofiar i ich rodzin. Jednak może ktoś z Was okaże mi swoją litość. Chcialabym tego bardzo, ponieważ ciężko jest umierać z takim brzemieniem. Żegnajcie i wybaczcie jeśli możecie. Balladyna
