W średniowieczu wszyscy ludzie nagle zdali sobie sprawę że kiedyś umrą i mieli wiesz, myśli o śmierci i życiu pozagrobowym. no i w kościele, jeżeli ktoś kogoś przypuśmy zabił przychodzil do kościa dawał zakonnikowi pieniądze i grzech był mu odpuszczony
Tendencje w chrześcijaństwie europejskim: Danse macabre. Taniec śmierci był jedną z najpopularniejszych alegorii w sztuce plastycznej i literaturze późnego średniowiecza. Przedstawienia tego typu powstawały jako upomnienie przed nieuchronnym śmiertelnym losem, ale także jako wyraz rozczarowania marnością świata i skargi na przemijanie. Przedstawia on trupy w stanie rozkładu toczone przez robactwo, żaby czy węże, zmumifikowane zwłoki ludzkie lub szkielety w ludycznym geście triumfu porywające do tańca przedstawicieli wszystkich stanów. Wczesne tańce śmierci przedstawiają koło taneczne, w którym rozradowane trupy tańczą z przestraszonymi ludźmi. Później krąg taneczny rozpada się na podwójne pary. Teocentryzm, postawa intelektualna polegająca na uznaniu Boga za najwyższą wartość. Zgodnie z nią, punktem odniesienia dla wszystkich innych wartości w każdym z aspektów życia publicznego i osobistego jest Bóg. Teocentryzm był charakterystyczny dla myśli średniowiecznej. Ogólnie rzecz mówiąc, ludzie byli bardzo religijni, wszystko (np. prawo) podporządkowywali Piśmie Świętym. Każdy legalny władca musiał mieć zgodę na koronację od papieża. Wszystkie państwa musiały się liczyć z Watykanem. Jednocześnie nastąpiła demoralizacja kleru. Sprzedawano odpusty, handlowano stanowiskami kościelnymi. We wczesnym średniowieczu było najgorzej, mówi się, że wtedy raz papieżem była kobieta, nie przestrzegano celibatu. Ważne jest to, że w 1054 roku chrześcijaństwo podzieliło się na katolicyzm i prawosławie.
