Zebrani! Pragnę przemówić do Was, ponieważ chcę wypowiedzieć się w obronie pewnej młodej kobiety, która nie zważając na to, że może zostać posądzona o nieposłuszeństwo wobec króla, postanowiła wypełnić nakazy bogów i udowodniła tym samym, że to prawo boskie, nie ludzkie powinno liczyć się w obecnych świecie. Antygona, bo o niej mowa, sprzeciwiła się Kreonowi, który to nie pozwolił na pochowanie Polinejkesa, brata Antygony, ponieważ uznał go zdrajcą narodu. Ale jak siostra może skazać brata na wieczne potępienie po śmierci? Rodzinne więzy i bezgraniczna miłość, jaką miała w sobie Antygona popchnęły ją do zakazanego co prawda, ale jakże odważnego i wielkiego czynu! Skazała tym siebie samą na śmierć, z wyroku króla! Ale zastanówmy się, czy mamy prawo skazywać kogoś za to, że kochał i był wierny boskim przykazom? Dlaczego mamy decydować o czyimś życiu, dlaczego mamy wydawać tak okrutne wyroki? Pomyślcie! Ile miłości było w tej kobiecie! Wszak ona sama mówiła "Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić"! Miejcie na uwadze te słowa, kiedy wydacie kolejny niesprawiedliwy wyrok. Dokonała słusznego wyboru! Pochowała swojego zmarłego brata, wypełniła boskie nakazy. Miłość i wiara, jaką w sobie miała czynią ją niewinną! mam nadzieję, że pomogłam i że ta odpowiedź nie jest trochę za późno ; )
