Pewnego dnia, w dzień urodzin cioci Karola, musiał on iść na jej przyjęcie. Tak na prawdę nie za bardzo chciał tam iść, ale , że kocha swoją ciocię to tam poszedł. Od razu zdał sobie sprawę z tego, że będzie się tam nudził i nic ciekawego się tam nie zdarzy. Wyobrażał sobie to tak: starsi ludzie rozmawiają o swoich sprawach, on jako jedyny z młodzieży tam siedzi i się nudzi, słuchać będą starej i nudnej muzyki. Jednak to nie tak było. Gdy Karol wszedł z rodzicami zobaczył czwórkę dzieci, bawiącą i śmiejącą się . Zaraz podeszła do nich ciocia i przywitała ich. Na poczatku Karol się trochę nudził, ale zaraz zawołał go pewien chłopak o imieniu Przemek, który zaproponował mu zagrać w gry na komputerze. Oczywiście on odrazu wstał i poszedł do niego. Przedstawił się i zaczęli grać w strzelaniny. -Strzelaj !- krzyczy Karol -Wiem, wiem, idź tam a ja go zajdę od tyłu i po nim !-odpowiedział mu Przemek -dobry pomysł, jak skończymy ten poziom, pójdę się tylko czegoś napić, ty też idziesz ze mną?-zapytał Karol -pewnie, pewnie-odpowiedział kolega Obaj poszli do kuchni, napili się soku i wrócili do dużego pokoju, ponieważ szedł wujek z tortem dla cioci. Wszyscy zaczęli śpiewać "sto lat". Następnie wszyscy usiedli i jedli tort. Do Karola i Przemka podeszła dwójka chłopców, która poprosiła ich aby nauczyli ich dobrze grać w tą grę, co grali wcześniej. Oczywiście chłopcy poszli do drugiego pokoju i im pokazali jak dobrze grać. Karol i Przemek nie chcieli przeskadzać chłopcom a więc wrócili do pokoju i oglądali mecz. Kibicowali tej samej drużynie. Karol nie spodziewał się , że będzie mu się tak podobało to urodzinowe przyjęcie. Jeszcze trochę posiedzieli i wszyscy się zbierali do domu. Karol wyszedł uśmiechnięty i szczęśliwy. Ma zamiar zawsze przychodzić na takie przyjęcia. Możesz pozmieniac imiona jak chcesz ;> Liczę na naj ;))
