Klasycyzm: 1. charakterystyczne dla klasyków wiedeńskich (J. Haydn, W. A. Mozart i L. van Beethoven). dążenie do równowagi treści i formy, logicznego pomysłu, przejrzystości, zwięzłości, wykończenia, jasnego określenia i rozgraniczenia gatunków. 2. wykształcenie klasycznej orkiestry symfonicznej, kwartetu smyczkowego, faktury fortepianowej, 3. wykorzystywanie zasady symetrii, budowy okresowej 4. powstanie podstawowych form – cyklu sonatowego (z jego wariantami wynikającymi z różnej obsady – sonatą, kwartetem, symfonią, koncertem), ronda i wariacji. Olbrzymie znaczenie zyskała zasada allegra sonatowego. 5. Wykształcenie wielkich form operowych. Barok 1. najważniejszym elementem konstrukcji utworu muzycznego było powstanie zasady tzw. basso continuo. 2. wykształcenie nowych form muzycznych: faktura instrumentalna: concerto grosso, koncert solowy, sonata barokowa, toccata, toccatina, suita, chaconne, passacaglia, wariacje chorałowe, fuga. Faktura wokalno-instrumentalna: opera, oratorium, pasja, kantata. 3. Typowa faktura polifoniczna - formy to fuga, kanon 4. najwybitniejszymi postaciami z dziedziny muzyki w okresie baroku byli: J. S. Bach oraz J. F. Haendel. Fuga to forma polifoniczna, imitacyjna, oparta na ewolucyjnej zasadzie kształtowania. Podstawą fugi jest jednogłosowy temat, który podlega imitacji i przeobrażeniom, fugę można podzielić na przeprowadzenia. Pasja to utwór muzyczny, którego podstawę stanowi opis męki Chrystusa według tekstu jednej z czterech Ewangelii. Pasja polegała na muzycznej recytacji tekstu podzielonego na trzy partie: partię Chrystusa, narratora (Ewangelisty) i tłumu. Suita barokowa składa się z kilku tańców utrzymanych w tej samej tonacji. Przy łączeniu tańców w cykl podstawowe znaczenie ma zasada kontrastu tempa, ruchu, metrum, typu melodii itd. Typowa suita składa się z: allemande, courante, sarabandy, i gigue. Kantata to wieloczęściowy , niesceniczny utwór wokalny, złożony z: arii, recytatywów, duetów, ansambli, chórów, ritornelów instrumentalnych. Teksty kantat mogły być liryczne, epickie, dramatyczne, mitologiczne, religijne. Kanon – forma polifoniczna, oparta na imitacji ścisłej. Cechą jest naśladowanie z opóźnieniem melodii jednego głosu przez głosy inne. Oratorium to utwór przeznaczony do wykonania przez solistów, chór i orkiestrę, związany najczęściej z tekstem biblijnym, wykonywany w kościele lub na sali koncertowej bez dekoracji i charakteryzacji wykonawców. Polifonia to faktura muzyczna, w której wszystkie głosy (minimum dwa) są równorzedne wzgledem siebie. Opera to nazwa większego utworu muzycznego, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną. Podstawowymi współczynnikami formy są: partie wokalne-solowe, zespołowe i chór; partie instrumentalne realizowane głównie przez orkiestrę; wstawki baletowe i w niektórych gatunkach partie mówione. Allegro sonatowe to forma, która składa się ze stałych współczynników – ekspozycja, przetworzenie, repryza oraz niestałych – wstęp, koda (wł. coda). Wystepuje najczęściej jako I część sonaty, symfonii lub koncertu klasycznego. Symfonia jest to cykliczna forma orkiestrowa zbudowana zgadnie z zasadami cyklu sonatowego. Pozdrawiam.
