pilnie proszę o pomoc, opisz  wykorzystywanie zjawiska polaryzacji w postaci referatu

Światło to fala elektromagnetyczna, która polega na rozchodzeniu się zmian pola elektrycznego i magnetycznego. Wektory tych pól są prostopadłe do siebie i do kierunku rozchodzenia się. Jest to więc fala poprzeczna. Do określania fali elektromagnetycznej bierze się kierunek drgań pola elektrycznego. Nazywany jest on kierunkiem polaryzacji. Jeżeli drgania pola elektrycznego są w jednym kierunku to taką falę nazywamy spolaryzowaną liniowo (światło może być jeszcze spolaryzowane kołowo lub eliptycznie), jeśli drgania są w różnych kierunkach to niespolaryzowaną. Urządzenia służące do polaryzacji światła nazywamy polaryzatorami. Wykorzystują one jeden z trzech podstawowych sposobów polaryzacji światła. Polaryzacja światła Najpopularniejszymi polaryzatorami są używane przez fotografów polaroidy, specjalnie w tym celu wykonane płytki z polimerów. Pod dobrym mikroskopem można zobaczyć, że polaroid zbudowany jest z długich włókien tworzących szczeliny, przez które może przecisnąć się tylko światło o odpowiednim kierunku drgań. polaryzator przepuszcza tylko te fale, które mają kierunek drgań pola elektromagnetycznego zbliżony do kierunku wyznaczanego przez szczeliny polaryzatora, pozostałe fale są zatrzymywane. Naturalnymi polaryzatorami występującymi w przyrodzie są tak zwane kryształy dwójłomne, np. kalcyt (szpat islandzki), turmalin lub mika. Promień światła padający na taki kryształ ulega podwójnemu załamaniu i rozdziela się na dwa promienie, załamujące się pod różnymi kątami zwane promieniem zwyczajnym i nadzwyczajnym. Obydwa te promienie są spolaryzowane, ale w płaszczyznach do siebie prostopadłych. Własności kryształów dwujłomnych spowodowane są anizotropią, czyli mają różne właściwości w zależności od kierunku padania światła. W praktyce stosuje się układy pryzmatów wykonanych z materiałów dwujłonych, które albo rozdzielają wiązkę zwyczajna i nadzwyczjaną (pryzmaty polaryzujące dwuwiązkowe) lub wydzielają jeden ze polaryzowanych promieni (pryzmaty jednowiązkowe). Przejście światła przy przejściu przez kryształy dwujłomne W niektórych kryształach dwujłonych jeden z promieni (zwyczajny lub nadzwyczajny) jest silniej absorbowany w krysztale. Tkie kryształy zastosowano jako polaryzatory, na przykład turmalin o grubości 1 milimetr pochłąnia praktycznie w całości promień zwyczajny. Światło ulega także polaryzacji (na ogół częściowej) przy odbiciu od powierzchni przezroczystych izolatorów, na przykład szkła lub wody. Całkowita polaryzacja światła odbitego zachodzi dla określonego kąta padania, zwanego kątem Brewstera. Jest to taki kąt padania, przy którym promień załamany tworzy z promieniem odbitym kąt 90. Można wykazać, że tangens kąta Brewstera jest równy współczynnikowi załamania materiału substanci odbijającej. Dla szkła kąt ten wynosi około 55.

pilnie proszę o pomoc, opisz  wykorzystywanie zjawiska polaryzacji w postaci referatu

pilnie proszę o pomoc, opisz  wykorzystywanie zjawiska polaryzacji w postaci referatu...