1.Gladiatorem był niewolnik albo obywatel Rzymski (często weteran, który skończył służbę wojskową), często był to obywatel Rzymski. gladiator wbrew powszechnej opinii rzadko ginął. Dobry gladiator żył, dobrze wyżywiony, bogaty, sławny oraz miał wiele kobiet ;) Po za tym miał zagwarantowaną lepsza opiekę medyczną niż zwykły obywatel ... Dlaczego tak ? ponieważ gladiator to była maszynka do zarabiania kasy, dlatego długie szkolenie gladiatora oraz inwestycje na niego wydane nie ida w błoto od tak z dnia na dzień ... PROSZĘ NIE PORÓWNYWAĆ ANI TYM BARDZIEJ ŁĄCZYĆ gladiatora ze skazańcem, Ci drudzy mieli wyjśc na arenę i nie wyjść z niej cało :) Czesto też w gwoli przestrogi i pewnego morału, aby jednak tłuszcza po za żądzą oglądania krwi czegoś się nauczyła, wiec robiono ze skazańców aktorów z różnych mitów, z tym, że ich krew i smierć to już nie było aktorstwo. Mogę podać jeden przykład, bo inne, ktore chodzą mi po glowie są jeszcze mniej przyjemne. Np. mit o Prometeuszu, każdy zna oczywiście ! Zwiazywano niewolnika do kamienia po czym najczęściej zamiast sępów (które nie łatwo było wytresować) wysyłano niedźwiedzia, który rozszarpywał skazańca po czym go odsyłano, szyto rany skazańca i znowu wysyłano niedźwiedzia. Przyjemne czy nie, taka jest prawda. Nie to co teraz, takie wygody dla więźniów; telewizorek, internet, obiady, siłownia ... z pieniędzy obywateli jełop odsiaduje kare ktora tak na prawdę jest nagrodą ... bo ma wszystko za darmo. 2.Przyczyną tej wojny była : słaba władza cesarska, praca niewolników w gospodarstwie, podważane decyzje, brak armii. 3.Dopóki terytorium państwa rzymskiego było niewielkie, republika funkcjonowała sprawnie. W miarę jak Rzym zaczął się przekształcać w rozległe imperium, sytuacja wymknęła się spod kontroli władz republikańskich. Coraz silniej uwidaczniały się różnice pomiędzy uprzywilejowaną arystokracją a plebejuszami. Arystokraci uważali dalsze podboje za najważniejsze cel republiki, ponieważ dzięki nim się bogacili. Z kolei plebejusze, narażający życie podczas walk i ponoszący koszty prowadzenia wojen, nie odnosili z nich żadnych korzyści. Rosło więc niezadowolenie z rządów senatu. Wykorzystywali to dowódcy legionów, którzy coraz mniej liczyli się ze zdaniem władz republiki, co doprowadziło do sporów o władzę. Od początku I w.p.n.e. w Imperium Rzymskim zaczęły wybuchać liczne wojny domowe. Armie przeciwników i zwolenników republiki na przemian pustoszyły kraj, przyczyniając się do pogłębiającego się kryzysu w Italii. Mam nadzieję że pomogłam
