Co to znaczy być rycerzem?
Co to znaczy być rycerzem? Żeby w pełni zrozumieć, jakie znaczenie miał stan rycerski należy najpierw dowiedzieć się skd wywodzi się ta wartswa społeczna, jakie miała przywileje, obowizki, kodeks praw czy wreszcie kiedy i gdzie zaczęła się formować.
Rycerstwo miało swój pocztek w Europie Zachodniej, około VIIIw. Przyczyn jego powstawania był wzrost znaczenia wojsk konnych. Zamiast pospolitego ruszenia ludzi wolnych, którzy walczyli pieszo i w lekkim uzbrojeniu pojawili się ciężkozbrojni wojownicy walczcy na koniach. Oczywi?cie wyposażenie takiego wojownika wymagało dużo większych ?rodków materialnych oraz dłuższej nauki i ćwiczeń, jak również odpowiedniego przygotowania do wojen. Wszystko to kosztowało wystarczajco dużo, żeby zmusić rycerza do dysponowania stałymi dochodami, które zapewnić mogła ziemia. Ziemię za? można było uzyskać od możnowładcy, przystajc doń na służbę i walczc razem z nim na wojnach.
W XIw. wraz ze wzrostem majtku rycerstwa zwiększało się poważanie dla tej warstwy. Pocigneło to za sob ustalenie jej atrybutów, obyczajów i obrzędów. Nastpiło też u?więcenie znaczenia rycerstwa w okresie krucjat - ludzie ci ze zwykłych wojowników stali się obrońcami wiary chrze?cijańskiej. ?wiadczyć może o tym fragment angielskiej legendy O królu Arturze i rycerzach Okrgłego Stołu mówicy o poszukiwaniu ?więtego Graala. (...) Uklkł Lancelot przed drzwiami komnaty, gdyż dobrze wiedział, że ?więty Graal tam przebywa. Potem rzekł: - O, miły, słodki Ojcze, Jezu Chryste, (...) nie pograd? mn za grzechy dawne i ukaż mi co? z Tego, czego szukam.
Barbarzyńska i pogańska Europa przedstawiana była jako siedlisko niezliczo-nych smoków i innych monstrualnych, wrogich ludziom stworzeń. Gdy na kontynencie zapanowało chrze?cijaństwo, Bóg zesłał kilku szlachetnych rycerzy, aby uwolnili ludzi od siejcych spustoszenie demonów. Byli w?ród nich ?więty Jerzy i ?więty Michał, którzy stali się wzorem dla całego rycerstwa. Legendy o potworach pokonanych przez ?więtych symbolizuj zwycięstwo chrze?cijaństwa nad prastarymi zabobonami i wierzeniami pogańskimi. Obyczaje i obrzędy rycerskie były rozwijane i urozmaicane w kolejnych stuleciach. Kandydat na rycerza zaczynał służbę u możnowładcy, gdzie nabywał ogłady i dobrego wychowania. Kilka lat pó?niej uczestniczył w służbie wojennej jako giermek służcy pomoc. Z chwil ukończenia dwudziestego pierwszego roku życia giermek zostawał pasowany na rycerza.
Główn rozrywk rycerstwa były polowania oraz turnieje, które dawały okazję do wykazania się sprawno?ci fizyczn oraz umiejętno?ci władania broni. Wkrótce ukształtowało się też pojęcie o idealnym rycerzu, wysławianym w pie?niach bardów.
== 2 ==
W XIw. w Hiszpanii za wzór wojownika uważano Rodrigo Laineza, zwanego Cydem Campeadorem. Rycerz ten był uosobieniem honoru, waleczno?ci i bezgranicznej wierno?ci. ?wiadczy o tym następujcy fragment. (...) - Tym gorzej dla króla Alfonsa! Będzie on nas wołał, ale już nie przywoła! - - mówi Nunio Guztioz. - Ucisz się, siostrzeńcze, bo gdy król nas zawoła, wówczas wszyscy po?pieszymy na wezwanie, jak przystało na dobrych i wiernych wasalów. Żaden z nas przeciwko królowi nie wystpi. Gdy Cyd umilkł, wszyscy, zdumieni i pełni respektu dla jego wasalskiej wierno?ci, wznie?li kielichy.
We Francji takim ideałem był hrabia Roland, wasal Karola Wielkiego. Był on też wielkim chrze?cijaninem, wiernym Karolowi do końca, co przedstawione jest w utworze pt.: Pie?ń o Rolandzie. (...) Hrabia Roland leży pod sosn. (...) Wiele rzeczy przychodzi mu na pamięć; tyle ziem, które zdobył dzielny rycerz, i słodka Francja, i krewniacy, i Karol Wielki, jego pan, który go wychował. (...) Bóg zsyła mu swego anioła Cherubina i ?więtego Michała opiekuna; z nim przyszedł ?więty Gabriel. Nios duszę hrabiego do raju.
Rycerze walczyli w obronie wiary, sprawiedliwo?ci, opiekowali się słabymi, pomagali ubogim, wdowom i sierotom. Wojna to dla nich przede wszystkim sprawdzian umiejętno?ci i cnót rycerskich.
W Polsce pierwsza wzmianka o obrzędzie pasowania dotyczy Bolesława Krzywoustego, który w roku 1100 uzyskał tę godno?ć z rk ojca. Panował wtedy ideał władcy-wojownika, który rzdzi swymi poddanymi i walczy razem z nimi. Obyczaje rycerskie w naszym kraju szerzyły się poprzez dwory ksiżt, zwłaszcza Henryka Sandomierskiego, jednak ich rozkwit przypada na XIV-XVw.
My?lę, że w dzisiejszych czasach za mało jest wła?nie takich rycerzy, z kodeksem honorowym, obyczajami i normami zachowań. Tacy ludzie nie oszukiwaliby, czerpic zyski wyłcznie dla siebie, byliby uczciwi i honorowi. Uważam, że osoby piastujce najwyższe urzędy w państwach powinny mieć w sobie co? z rycerza.