napisz krutkie wypracowanie o karkonoskim parku narodowym

Karkonoski Park Narodowy, utworzony w 1959, w województwie dolnośląskim. Powierzchnia 5562 ha (w tym 1718 ha pod ochroną ścisłą). Dyrekcja parku w Sobieszowie. Obejmuje najwyższe, graniczne partie Karkonoszy, od Mumlawskiego Wierchu na zachodzie, aż do przełęczy Okraj na wschodzie oraz dwie enklawy: Wodospad Szklarki i Chojnik. Po stronie czeskiej sąsiaduje z dużym obszarem chronionym. Charakterysyczne formy rzeźby - skałki ostańcowe, kotły lodowcowe,gołoborza oraz płaskie zrównania z torfowiskami. W stosunkowo ubogiej florze występują gatunki będące reliktami epoki lodowcowej, m.in.:skalnica śnieżna, gnidosz sudecki, wierzba lapońska. Z fauny na uwagę zasługują: siewka górska (relikt arktyczny), drozd obrożny, płochacz halnyi muflon. Karkonoski Park Narodowy położony jest w południowo-zachodniej części Polski. Obejmuje ochroną najwyższy w Sudetach masyw Karkonoszy oraz dwie enklawy nie połączone z głównym terytorium parku – górę Chojnik oraz okolice Wodospadu Szklarki. Góra Chojnik z ruinami piastowskiego zamku znajduje się w logo parku. Karkonoski PN uznany jest przez UNESCO za Bilateralny Rezerwat Biosfery (polsko-czeski). Najwyższym szczytem Karkonoszy i Sudetów jest Śnieżka (1602 m n.p.m.). Karkonosze wyróżniają się wśród pozostałych gór Polski unikatowym krajobrazem. Trzon gór tworzą skały granitowe. Długotrwałe procesy geologiczni-klimatyczne spowodowały wytworzenie specyficznych form: skałek ostańcowych (,,Słonecznik”, ,,Pielgrzymy”, ,,Końskie Łby”, ,,Paciorki”, ,,Trzy Świnki” i in.), gołoborzy, kotłów polodowcowych z górskimi jeziorami ( Śnieżne Kotły, Duży i Mały Staw), wodospadów (,,Kamieńczyk”, ,,Szklarki”) i charakterystycznych torfowisk wysokich. Torfowiska znajdują się ponad górną granica lasu, w piętrze kosodrzewiny. Szata roślinna parku ma typowy górski układ piętrowy. W reglu dolnym rosną lasy bukowe, wyżej lasy świerkowe. Interesujące są tereny piętra subalpejskiego porośnięte kosodrzewiną (1250 – 1450 m n.p.m.).