Charakterystyka Nemeczka , lektury Chłopcy z Placu Broni opisz postać

Ernest Nemeczek pochodził z biednej, krawieckiej rodziny,. Był bardzo kochany przez swoich rodziców. Mieszkał przy ulicy Rakoszańskiej 3.  miał 11 lat , jasne włosy, błyszczące oczy i delikatną twarz był chorowity wątły i słaby został zepchnięty przez kolegów z Placu na bardzo niską, jedyną pozycję szeregowca. Wszyscy wysługiwali się posłusznym chłopcem. Nikt nie liczył się z jego zdaniem. Bardzo rzadko zdarzało mu sie być w centrum zainteresowania. Choć niepozorny, potrafił zdobyć się na wielką odwagę. Nemeczek był bohaterski, waleczny, zawsze gotowy do poświęceń w imię dobra Placu Broni, który traktował jak swoją małą ojczyznę. Bardzo cenił honor. Bywał szlachetny nawet wobec wroga. Jego najlepszym przyjacielem był Boka - dowódca Placu. Traktował go nawet jak brata. Nemeczek był sprytny, przebiegły, choć bywał lekkomyślny (czasami nawet "głupiutki"), koleżeński. Często stawał się niecierpliwy i niezdarny w bardzo ważnych chwilach. Doceniono go dopiero krótko przed śmiercią. Wcześniej często go krzywdzono. Nawet niedawni wrogowie martwili się o jego zdrowie. 

Ernest Nemeczek to główny bohater powieści Ferenca Molnara pt. "Chłopcy z Placu Broni". Jego mama jest bezrobotna, natomiast ojciec zajmuje się szyciem ubrań. Nemeczek miał niski wzrost. Był chłopcem znacznie mniejszym od swoich kolegów z Placu Broni. Był chłopcem posłusznym. Tę zaletę możemy dostrzec w sutuacji, gdy w Ogrodzie Botanicznym na rozkaz Feriego Acza musiał zanurzyć się w chłodnej wodzie. Bez najmniejszego słowa sprzeciwu wszedł do jeziora i zanurzył się w nim aż po szyję. Wykazał się wielką odwagą, gdy postanowił sam wybrać się do obozu Czerwonoskórych. Chłopczyk zdolny był także do altruizmu. Podczas wojny mimo tego, że był bardzo chory poświęcił się dla ojczyzny. Był w stanie także przebaczać. Kiedy dowiedział się o zdradzie Gereba potrafił mu wybaczyć ten niegodziwy czyn. Mało tego uchronił go przed karą, mówiąc jego ojcu, że ich kolega nie jest zdrajcą. Moim zdaniem postać Ernesta Nemeczka jest zachwycająca i godna wzorowania się na niej. Chłopca tego nie charakteryzowała żadna wada. Gdybym miała szansę, chętnie zaprzyjaźniłabym się z nim, ponieważ był bardzo koleżeński. Dlaczego tacy ludzie muszą umierać? Myślę, że w dzisiejszych czasach nie ma już takich cudownych ludzi, jak on POMOGŁEM?