Gatunek drewna Cechy charakterystyczne Zastosowanie Sosna drewno silnie przesycone żywicą, łatwe w obróbce, łupliwe w budownictwie, stolarstwie, górnictwie, na podkłady kolejowe, do produkcji papieru, sklejki i wełny drzewnej Jodła drewno lekkie, o barwie białej, o skłonności do pękania w budownictwie wodnym, górnictwie, do produkcji papieru Świerk drewno o barwie białej z żółtym odcieniem, z wyraźnymi słojami, trudno obrabialne w budownictwie, stolarstwie, szkutnictwie, górnictwie, do produkcji najwyższej jakości papieru, do wyrobu wełny drzewnej Modrzew drewno z wyraźnymi słojami, bardzo trwałe, trudno obrabialne, w Polsce pod ochroną w budownictwie (parkiety, boazerie), szkutnictwie, do wyrobu mebli i galanterii Topola drewno lekkie, miękkie, łupliwe, łatwe w obróbce, nietrwałe do produkcji papieru I wełny drzewnej, zapałek, opakowań Dąb drewno o dużej twardości i wytrzymałości, bardzo trwałe, trudno obrabialne w budownictwie, meblarstwie, posadzkarstwie, do wyrobu fornirów Grab drewno o białej barwie, odporne na ścieranie do wyrobu części maszyn, klepek podłogowych, drobnych wyrobów gospodarczych Buk drewno o barwie białej, z wyraźnymi słojami, o skłonności do pęcznienia i pękania, bez impregnacji nietrwałe do wyrobu mebli, klepek podłogowych, sklejek lotniczych i stolarskich Jesion drewno o barwie jasnożółtej, twarde, trudno obrabialne, sprężyste do wyrobu śmigieł lotniczych, klepek podłogowych, boazerii, mebli, fornirów Klon drewno o barwie białożółtej z różowym odcieniem, z wyraźnymi słojami do wyrobu mebli, boazerii, fornirów, galanterii, zabawek, czółenek tkackich, drobnych wyrobów gospodarczych Orzech drewno z wyraźnymi słojami, łatwo obrabialne do wyrobu fornirów, klepek podłogowych, boazerii, łóż do broni palnej Jawor drewno o barwie białożółtej, trudno łupliwe do wyrobu fornirów, klepek podłogowych (artystycznych), drobnych przedmiotów ozdobnych i gospodarczych, w lutnictwie i rzeźbiarstwie Grusza drewno o barwie jasno- lub ciemnopomarańczowej, łupliwe, dobrze obrabialne do wyrobu mebli, modeli odlewniczych, przyborów kreślarskich, czółenek tkackich, w rzeźbiarstwie Akacja drewno o barwie białej, twarde, łupliwe, trudne w obróbce zastępuje dębinę, do wyrobu galanterii, drobnych wyrobów gospodarczych Heban jeden z najtwardszych gat. drewna, o czarnej twardzieli i białożółtej, wąskiej bieli, daje się obrabiać z dużą dokładnością do wyrobu luksusowych mebli, elementów ins-trumentów muzycznych, galanterii, w rzeźbiarstwie Mahoń drewno o brunatnoczerwonej twardzieli, z wyraźnymi słojami, łatwo obrabialne, dobrze barwiące się do wyrobu mebli, fornirów, boazerii, modeli odlewniczych, w rzeźbiarstwie Balsa drewno o barwie białej, bardzo lekkie (2-2.5 razy lżejsze od korka), miękkie, niezbyt łupliwe, o małej trwałości w przemyśle lotniczym, w modelarstwie, wędkarstwie, do budowy lekkich jednostek pływających
Drewno– surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew i formowany przez obróbkę w różnego rod Drewno należy do najstarszych materiałów używanych przez człowieka. Obecnie stosowane jest jako materiał konstrukcyjny oraz wykończeniowy. Swoją popularność zawdzięcza swej lekkości i wystarczającymi do wielu zastosowań własnościami wytrzymałościowymi. Stosuje się je jako materiał na podłogi, boazerie, do wykonania więźb dachowych, ogrodzeń i pergoli, mebli i zabawek. W Ameryce Północnej (USA i Kanada), drewno jest ważnym materiałem budowlanym i używa się go do budowy większości niskich zabudowań mieszkalnych. Odpady powstałe przy produkcji różnych sortymentów drewna są wykorzystywane do produkcji płyt pilśniowych, wiórowych, OSB, sklejki, itd., które także są materiałem do wykonywania wielu przedmiotów codziennego użytku. W Polsce, w grodzie Biskupin wszystkie domy, urządzenia obronne i wiele przedmiotów wyposażenia i codziennego użytku były wykonane z drewna. Przez tysiąclecia budowano z drewna ściany, stropy i dachy. Drewna używano do wykonania narzędzi, naczyń, a także do ogrzewania i oświetlania pomieszczeń (łuczywo). Przekrój poprzeczny pnia w parku narodowym "De Veluwe" w Holandii wygląd słojów 12 gatunków drewna W drewnie rozróżniamy trzy zasadnicze przekroje: poprzeczny, utworzony przez przecięcie pnia prostopadle do jego osi podłużnej; podłużny promieniowy, utworzony przez przecięcie pnia wzdłuż jego osi podłużnej, ; podłużny styczny, utworzony przez przecięcie pnia wzdłuż jego osi podłużnej i przechodzący poza rdzeniem, czyli po stycznej do któregokolwiek pierścienia przyrostu rocznego.