1. Opis serii widmowych wodoru. 2.Widma ich rodzaje i powstawanie.

Serie widmowe wodoru – serie linii widmowych powstających w wodorze: powstają w wyniku emisji fotonów (np. w rozgrzanym gazie) – widma emisyjne – jasne prążki w widmie powstają w wyniku absorpcji fotonów (promieniowanie o widmie ciągłym przechodzące przez gaz) – widma absorpcyjne– ciemne prążki na tle widma ciągłego (fotony z widma ciągłego "pasujące" do przejść są absorbowane, a następnie emitowane – w całości lub w postaci serii przejść – we wszystkich kierunkach, a więc ich intensywność w wiązce wzbudzającej maleje). Ogólny wzór na długość fali fotonu odpowiadającego przejściu pomiędzy dwiema powłokami w atomie wodoru: gdzie:  – długość fali promieniowania w serii  – główna liczba kwantowa orbitalu docelowego  – główna liczba kwantowa orbitalu, z którego następuje przejście  – stała Rydberga: gdzie:  – masa elektronu  – ładunek elementarny (ładunek elektronu)  – stała Plancka  – prędkość światła w próżni Linie widmowe wodoru, długość fali w skali logarytmicznej Serie widmowe w atomie wodoru to, wg orbitalu docelowego: seria Lymana, przejście na orbital n = 1 (inaczej seria K) seria Balmera, przejście na orbital n = 2 (inaczej seria L) seria Paschena, przejście na orbital n = 3 (inaczej seria M) seria Bracketta, przejście na orbital n = 4 (inaczej seria N) seria Pfunda, przejście na orbital n = 5 (inaczej seria O) seria Humphreysa, przejście na orbital n = 6 (inaczej seria P)