Jacek Soplica to przedstawiciel drobnej szlachty. Nie posiadał wiele. Miał tylko kawałek ziemi. Mimo to liczono się z nim i darzono go szacunkiem. Popierał go Dobrzyn i cztery zaścianki. Szanował Radziwiłł. Jacek był lubiany przez szlachtę i ziemian. Jacek- przywódca szlachty zaściankowej często bywał na biesiadach u Stolnika Horeszki. Bogaty Horeszko publicznie ogłosił się przyjacielem Jacka. Uczynił to jednak dlatego, iż chodziło mu o jego poparcie w sejmie. W rzeczywistości drwił z Jacka i lekceważył go. Soplica obdarzył gorącym uczuciem córkę Horeszki- Ewę. Stolnik odmówił mu ręki Ewy podając ?czarną polewkę.? Dziewczyna odwzajemniała miłość szlachcica, lecz poddała się woli ojca. Soplica postanowił zapomnieć o dziewczynie. Szybko ożenił się z inną- ubogą szlachcianką, której nie kochał. W życiu nie potrafił odnaleźć swojego miejsca. Nie zajmował się gospodarstwem ani interesami. Wkrótce zaczął pić. Jego żona szybko umarła, pozostawiając syna- Tadeusza. W Jacku ciągle szalała rozpacz. Za wszystkie nieszczęścia swoje i ukochanej winił Stolnika. Kiedy na zamek Horeszki napadli Moskale, Soplica zabił Stolnika. Po tym zdarzeniu wierny sługa Horeszki- Gerwazy rozpuścił wieść, że Jacek zdradził Polskę i przeszedł na stronę wroga. Soplicę okrzyknięto zdrajcą. Wszyscy stronili od niego i uciekali. Soplicom podarowano majątki po Horeszkach. Targowica i Moskwa miały nadzieję, że zyskały kolejnego sprzedawczyka. Jacek stracił godność i poważanie. Postanowił skryć się w murach zakonu jako duchowny. Ksiądz Robak to bezimienny mnich z Zakonu Benedyktynów. Tułał się po świecie. Brał udział w bitwach pod Hohenlinden i w Hiszpanii. Można było rozpoznać iż nie zawsze był zakonnikiem. Bardziej orientował się w polityce niż w Biblii. Działał jako tajny kwestarz zbierając informacje o losach walczących Polaków. Znał okoliczne wioski, rozmawiał z wieśniakami. Często wymykał się nocą, organizował powstanie na Litwie do którego w ostateczności nie doszło. Z rąk Napoleona, ksiądz Robak miał otrzymać order Legii Honorowej, lecz przeszkodziła mu w tym śmierć. Zginął podczas ostatniego zajazdu na Litwie, zasłaniając hrabiego Horeszków przed kulą Moskala. Sam otrzymał strzał śmiertelny. Jacek Soplica to młody, przystojny, dobrze zbudowany mężczyzna. Cieszył się dużym powodzeniem u kobiet. Wielkiego atutu dodawały mu bujne, okalające całą twarz wąsy. Ksiądz Robak miał szarą, pooraną bliznami i ściągniętą bólem twarz. Widniały na niej ślady bagnetów i postrzałów. Spojrzenie mnicha było groźne i surowe. Jego ruchy i donośny głos zdradzały dawny, żołnierski tryb życia. Soplica wyróżniał się znacznie wśród innych szlachciców niebywale zróżnicowaną osobowością. W pamięci innych zapisał się jako wyborowy strzelec i świetny szermierz. Szybki, zwinny i rzutki, dobrze władał szablą. Miał bystre i celne oko
Jecek Soplica to ojciec Tadeusza i opiekun Zosi. Ze szlachcica- warchoła (ktoś, kto łamie prawo) zmienia się w prawdziwego patriotę - księdza Bernardyna Robaka. Jako Jacek Soplica bohater ma charakterystyczne wąsy. Ubiera się w żupan. Jako ks. Robak jest łysy, zgala swoje wąsy, ubiera się w brązowy habit zawiazany pasem. Jest człowiekiem w podeszłym wieku o żołnierskiej posturze. Główny bohater, jako szlachcic zakochuje się w Ewie Horeszkównie. Właśnie to doprowadza do wielu kłopotów. Potrafi wspaniale posługiwać się strzelbą. Podczas najazdu Moskali strzela i poważnie rani Stolnika Horeszko, który ginie. To rozpoczyna spór pomiędzy rodziną Hrabiego, a Sędziego. U ks. Robaka talent strzelania jest także widoczny. Podczas polowania na niedźwiedzia zauważa to Gerwazy. Jacek Soplica jest człowiekiem pobudliwym, konfliktowym, lekkomyślnym. Otrzymał od innych przydomek "paliwoda". Ks. Robak cechuje się pokornością, ale ciągle jest tak samo odważny. Nauczył się panować nad swoimi emocjami, jest spokojny, skromny i cichy. Okazuje się mądrym i dojrzałym człowiekiem. Między dwoma obliczami Jacka widnieje duża różnica. Myślę, że jest to człowiek godzien podziwu, bo potrafił zmienić się na lepsze.
