Scharakteryzuj symbolizm, impresjonizm, ekspresjonizm w sztuce młodej polski.   Będę bardzo wdzięczna za pomoc ;)

1. IMPRESJONIZM – to wielki prąd w malarstwie i literaturze młodopolskiej. Celem sztuki jest utrwalenie ulotnego, chwilowego wrażenia zmysłowego. Jakby zatrzymanie czasu. W malarstwie konieczne do tego było oddanie intensywności światła , jego odbić i cieni, uzywanie wyłącznie czystych barw , rozmycie konturów, obrazowanie przez nakładanie liniii plam Według impresjonistów swiata nie da się przedstawić takim jaki jest. Zamiast tego trzeba dążyć do przedstawiania go takim jakim się go widzi. 2.SYMBOLIZM – opiera się na symbolu czyli motywie który prócz własnego posiada jeszcze znaczenie przenośneSymbol budzi pewne skojarzenia, wyraża stan duszy ,przedstawia jakies idealne pojęcie , mówi cos czego nie można powiedziec dosłownie. 3.Ekspresjonizm – kierunek w literaturze i sztuce; miał być świadectwem indywidualnego, niepowtarzalnego sposobu odczuwania; wyrazem emocji, nie ulotnych wrażeń. Przedmiotem uwagi ekspresjonistów nie było poznanie świata, lecz jego ocena. Ekspresjonizm posługiwał się środkami wyrazistymi, emocjonalnymi, subiektywnymi i sugestywnymi - ekspresyjnymi. Ujawniał kontrasty zjawisk zarówno w treści, jak w formie. Bohaterem dzieł był człowiek w sytuacjach uniwersalnych, człowiek aktywny, poszukujący i samotny.

1. Ekspresjonizm - kierunek ten narodził się w Niemczech i stanowił kontynuacje założeń estetycznych,romantyków i symbolistów. Elementem tego kierunku było wyrażenie emocji,przeżyć czyli światów wewnętrznych człowieka. Ich język był pełen ekspresji emocji,wulgaryzmów. Ekspresjoniści angażowali się w politykę życie społeczne. Twierdząc że sztuka powinna zmieniać świat . 2.Impresjonizm-opisy uczuć bohaterów ,opisy rozterki wewnętrzne ,opisy natury o różnych porach roku . Wtrącenie elementów poetyckich. 3.Symbolizm -cechowało przekonanie, że świat materialny jest jedynie zasłoną skrywającą niepoznawalny zmysłami byt idealny, wieczny, mistyczny. Głównym zadaniem poezji było przeniknięcie owego bytu. Literatura, starając się wyrazić "stan duszy", musi sugerować treść przez zmysłowy równoważnik, emocjonalną sugestię - symbol. W odróżnieniu od alegorii, może on być różnie interpretowany. Zamierzona wieloznaczność i brak wyrazistości powodują, że sens dzieła pozostaje częściowo ukryty.