CIAŁA STAŁE Włąsciwości ciał stałych: - posiadają własny kształt, - posiadają własną objętość, - trudno jest je rozciągnąć, wygiąć lub scisnąć. W ciałach stałych siły działajace między cząsteczkami są bardzo duże, a cząsteczki rozmieszczone są w bardzo małych odległościach. Wykonują one drgania wokół położeń równowagi, ale nie mogą przemieszczać się wewnątrz ciała. Ze względu na rozmieszczenie cząsteczek ciała stałe dzielimy na: a) kryształay - cząsteczki rozmieszczone są w sposób regularny - monokryształy - ciała, które całe są jednym kryształem (sól, cukier) - polikryształy - ciała, które są zlepkiem małych kryształów (metale, skały) b) ciała bezpostaciowe - cząsteczki rozmieszczone są w sposób nieregularny (szkło) - polimery - cząsteczki tworzą bardzo długie łańcuchy: * polimery naturalne - wełna * polimery sztuczne - tworzywa sztuczne Szczególną właściwością ciał stałych jest zdolność przewodzenia prądu elektryczmego. Ze względu natę cechę dzielimy je na: - przewodniki, - półprzewodniki. - izolatory. Najlepszymi przewodnikami są metale. Sieć krystaliczną tworzą dodatnie jony, a swobodne elektrony mogą się przemieszczać pod wpływem przyłożonego napięcia. Ten uporządkowany ruch swobodnych elektronów nazywamy prądem elektrycznym. Półprzewodniki są to substancje, których opór własciwy w zwykłych warunkach jest znacznie większy niż przewodników, ale mniejszy niż izolatorów. CIECZE Własciwości cieczy: - nie posiadają własnego kształtu - przyjmyją kształt naczynia, w którym się znajdują, - zachowują swoją objętość, - są nieścisliwe (ich objętość zmienia się nieznacznie w czasie ściskania). Właściwosci cieczy wynikają z ich budowy mikroskopowej. W cieczach siły międzycząsteczkowe są mniejsze niż w ciałach stałych, odległości między cząsteczkami są niewiele większe niż odległosci między cząsteczkami w ciałach stałych, ale cząsteczki w cieczach rozmieszczone są nieregularnie. Ciecz zajmuje stałą objętość, gdyż siły międzycząsteczkowe przyciagania w cieczach są na tyle duże, że cząsteczki mogą przemieszczać z miejsca na miejsce, ale nie mogą się "rozbiegać". Siły te są jednak tak małe, że ciecze nie zachowują swojego kształtu. Siły działająe między cząsteczkami tej samej substancji nazywamy siłami spójności, a siły działające między cząsteczkami różnych substancji nazywamy siłami przylegania. Zjawisko zwilżania ciał stałych przez ciecze jest wynikiem działania małych sił spójności, ale dużych sił przyciągania. Jeżeli ciecz znajduje się w otwartym naczyniu, jej kształt z boków i od dołu określa kształt naczynia, natomiast górna powierzchnia cieczy wytwarza się samorzutnie. Siły, które działają między cząsteczkami w powierzchniowej warstwie cieczy nazywają się siłami napięcia powierzchniowego, a zjawisko tworzenia się sprężystej błonki na powierzchni cieczy - zjawiskiem napięcia powierzchniowego. Zakrzywienie powierzchni cieczy w wąskich rurkach jest skutkiem działania sił spójności, przylegania i napiecia powierzchniowego; zjawisko to nazywa się meniskiem. Ciecze podlegają prawu Pascala i Archimedesa.
