Dinozaury (170-80 mln. lat temu) Przełom paleozoiku i mezozoiku zapisał się w historii ziemi tragicznie - wymarło prawie 90% mieszkańców planety. Przeżyły wtedy tylko niektóre grupy roślin i zwierząt. Na ogołoconym z życia superkontynencie Pangea i w oblewającym jego brzegi oceanie Panthalassa panowało bezkrólewie. Wszystko mogło się zdarzyć. Na początku mezozoiku na lądzie mieszkały nieliczne ocalałe z katastrofy zwierzęta - gady ssakokształtne i podobne do krokodyli tekodonty. Triasowe gady ssakokształtne były potomkami gatunków paleozoiku, które rozwinęły się na zakutym przez pewien czas w okowy lodowców, południu Pangei. Przystosowały się do klimatu - przykładem są futra okrywające ich ciała. Karmiły młode mlekiem, a jednocześnie składały jaja. Tekodonty, rozwijające się w cieplejszych strefach, wykazywały wiele przystosowań do życia w ciepłym klimacie, na przykład - oszczędnie gospodarowały wodą. Obie grupy były gotowe do przejęcia władzy na ziemi. O zwycięstwie miały zadecydować zmiany klimatyczne. Los okazał się jednak łaskawy dla tekodontów, gdyż klimat się ocieplił. Gady ssakokształtne stopniowo zmniejszały swe rozmiary, aż wreszcie wymarły - z wyjątkiem jednej linii ewolucyjnej, która dała początek ssakom. Zwycięskie tekodonty rozprzestrzeniły się po całym świecie. Tak ssaki przegrały batalię o panowanie nad światem. Tekodonty były bowiem przodkami dinozaurów, które w jurze i kredzie opanowały lądy na Ziemi. Malutkie ssaki usunęły się w cień - nastała era gadów. Dziś paleontolodzy usiłują odtworzyć ich wygląd i ewolucje na podstawie skamieniałości.
