Teoria Oparina: W pierwotnych oceanach, przy obojętnej lub redukującej atmosferze, możliwe było powstawanie prostych związków nieorganicznych, poprzez reakcje azotu, tlenu, węgla i wodoru za sobą. Związki te ulegały kumulacji na ilastym podłożu na brzegach zbiornika. Gdy odpowiednio duża ilość tych związków się zgromadziły, mogły powstawać pierwsze błony biologiczne, we wnętrzu których związki organiczne dalej reagowały ze sobą. Pierwsze aminokwasy łączyły się ze sobą i powstawały coraz dłuższe łańcuchy białkowe. Z koloidalnych roztworów tych białek utworzyły się koacerwaty, według Oparina pierwsze organizmy żywe, wykazujące zdolność do podstawowej przemiany materii. Teoria Panspermii: Według niej życie powstało w odległym kosmosie i piewsze, pierwotne organizmy żywe przywędrowały na Ziemię z meteorytamii i kometami. Nie tłumaczy to, w jaki sposób, w ogóle życie powstało. Teoria katastrofizmu: Życie było stwarzanie na Ziemi przez istotę wyższą (Boga) wiele razy, a później przez niego niszczone. Po każdej zagładzie powstawały lepsze od poprzednich organizmy żywe. Kiedyś teoria ta tłumaczyła, dlaczego wiele zwierząt np. dinozaurów, których kości znajdowano, nie żyje w nam współczesnych czasach. Elementy katastrofizmu (neokatastrofizm) istnieją w biologii do dziś w postacii tzw. "wielkich wymierań", spowodowanych upadkami meteorytów lub gwałtownymi zmianami klimatu.
