Echo – zjawisko odbicia się dźwięku od przeszkód, jakimi są ściany lasów, górskie zbocza, ściany skał, jarów. Często przez odpowiednie wykorzystanie ukształtowania terenu, można uzyskać efektowne zjawiska słuchowe o wysokich walorach estetycznych. Echo powstaje w wyniku odbicia fal dźwiękowych od twardej powierzchni. Dźwięk powraca do naszego ucha i słyszymy echo własnego głosu. Statki używają urządzeń zwanych echosondami do określenia głębokości wody lub wykrywania przeszkód. Urządzenie zwane sonarem wysyła wiązki fal dźwiękowych, które po odbiciu wracają i są rejestrowane na specjalnym wykresie. Za echo uznaje się dźwięk, który dotrze do obserwatora z opóźnieniem większym od 0,1 s po dźwięku docierającym bezpośrednio ze źródła. Taki czas umożliwia człowiekowi wyraźne rozróżnienie obu dźwięków (jest dwukrotnie większy od rozdzielczości czasowej słuchu). Przy temperaturze około 20°C odpowiada to sytuacji, gdy odbijająca przeszkoda jest oddalona o minimum 16,2 m. Jeżeli czas między docierającymi dźwiękami jest mniejszy niż 0,1 s, wówczas zjawisko to nazywamy pogłosem. Pogłos (rewerberacja) – zjawisko stopniowego zanikania energii dźwięku po ucichnięciu źródła, związane z występowaniem dużej liczby fal odbitych od powierzchni pomieszczenia. Ucho ludzkie odczuwa pogłos jako przedłużenie dźwięku. Pogłos jest określany ilościowo przez czas pogłosu, czyli ilość sekund potrzebną na spadek energii akustycznej o 60 dB. Zjawisko to można spotkać w życiu codziennym na klatkach schodowych, korytarzach, w pustych pomieszczeniach – wszędzie tam, gdzie występują duże powierzchnie dobrze odbijające dźwięk
Czym sie różni echo od pogłosu ? prosze was na jutro !
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź