Komizm sytuacyjny – rodzaj komizmu polegający na zabawnym, nieoczekiwanym spiętrzeniu niefortunnych albo niezwykłych przypadków i zachowań bohatera komicznego. Komizm słowny - Świadoma próba wywołania u odbiorcy wesołości przy użyciu środków lingwistycznych. Jest podstawowym rodzajem komizmu w krótkich formach narracyjnych i literackich, np. dowcip, humoreska. Pojawia się w literaturze i filmie. Komizm postaci - Próba wywołania reakcji wesołości u odbiorcy sposobem prezentacji konkretnej postaci, przez szczególne uwypuklenie jej charakterystycznych cech. Komizm słowny : ,,O królowo wszechpięności, Ornamęcie człowieczeństwa " - przesada 2. ,,Mocium Panie" - zabawny sposób mówienia 3. ,,Idź serdeńko, bo cię trzepne" - dwuznaczność 4. ,,Niech Cię diabli chwycą z taką pustą mózgownicą - zabawny sposób mówienia. Komizm sytuacyjny: 1. Oświadczyny Papkina ( przyjmuje na poważnie warunki Klary ) 2. Pisanie testamentu przez Papkina 3. Pisanie skargi przez Rejenta 4. Pójście Wacława w niewole (zmuszanie Papkina aby go wziął jako jeńca) 5. Scena pozornej walki między robatnikami a Papkinem 6. Spotkanie Wacława z Klarą Komizm Postaci: 1. Rejent śmiesznie postępuje, sprzecznie do swego powiedzonka 2. Cześnik gwałtowny, wybuchowy, śmieszny w kontraście z flegmatycznym Rejentem 3. Papkin sławi swe bohaterstwo, hełpi się swoją walacznością, a tak naprawdę jest wielkim tchórzem, 4. Dyndalski ślamazarny. gapowaty sługa śmieszny w kontraście z szybkim, gwałtownym Cześnikiem proszzz ;)) licze na naj ;p
Komizm Stuacyjny Komizm Słowny Komizm Postaci Wybierz fragmęty z książki Aleksandra Fredry ,,Zemsta'
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź