Tren I - tren tzw. inwokacyjny. Poeta odwołuje się do tradycji żałobnej. Wspomina Heraklita - filozofa-pesymistę, narzekającego na zło świata; oraz Symonidesa - autora licznych trenów. Utwór podkreśla rozpacz ojca, któremu śmierć-smok pożarła dziecko-pisklę. Tekst kończy się dramatycznym pytaniem: czy po takiej stracie należy pogrążyć się w smutku czy walczyć z losem. Tren II - nazywany często wstępnym. Autor pisze o okolicznościach powstania ,,Trenów'. Został, jako człowiek i pisarz, boleśnie doświadoczony. Żałuje, że pisanie dla dziecka błahych wierszy uważał kiedyś za niepoważne. Tren III - zaczyna się inwokacją do Urszulki, która odchodząc pogardziła ojcowizną. Kochanowski podkreśla wyjątkowość dziecka, widzi w niej zapowiedź pyszłych cnót. Wyobraża sobie wspólne spotkanie po śmierci. Tren IV - Ojciec skarży się na niesprawiedliwy wyrok śmierci, która zabrała owoc niedojrzały - dziecko. Podkreśla ogrom bólu, jaki staje się udziałem rodzica. Rozumie, dlaczego Niobe - bohaterka mitologiczna - skamieniała z bólu po stracie trzynaściorga (z 14) dzieci. Liczę na naj. ;)
