Poprawiłby ktoś jakieś błędy? Samotność to zjawisko,które kojarzy nam się negatywnie.Jest to stan poczucia pustki,odrzucenia,wyobcowania,braku bliskości wynikający najczęściej z braku pozytywnych relacji z innymi osobami. Lecz w niektórych tekstach kul

Poprawiłby ktoś jakieś błędy? Samotność to zjawisko,które kojarzy nam się negatywnie.Jest to stan poczucia pustki,odrzucenia,wyobcowania,braku bliskości wynikający najczęściej z braku pozytywnych relacji z innymi osobami. Lecz w niektórych tekstach kultury jest przedstawiony motyw samotności w pozytywnym znaczeniu. Dowiadujemy się,że dla nielicznych samotność jest stanem,w którym czują się dobrze. Uważam,że nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie czy samotność to szansa czy ograniczenie. By dojść do najlepszego wniosku złoże argumenty oraz kontrargumenty w dalszej części mojej pracy. Motyw samotności jako szansy jest ukazany w fragmencie tekstu ‘’Wilka stepowego’’ ,w którym dla głównego bohatera samotność była „marzeniem i szczęściem”. Dla niektórych samotność jest karą, a dla niego wręcz przeciwnie. Dla Hermana najważniejsze było poczucie swobody i wolności. Jednak w pewnym momencie Harry dochodzi do wniosku,że samotność posiada wady.Każdy człowiek ma swoje cele.Bohater stwierdza,że jego cele którymi było samotność i niezależność są nie do zmienienia,ponieważ było już za późno.W tym momencie negatywne znaczenie stanu było dla niego dokuczliwe,gdy nie pamiętał już jak się nawiązuje relacje z drugim człowiekiem lub uniemożliwiała mu zaspokojenie poczucia bliskości i przynależności. Lecz jednak samotność wciąż była dla niego szansą życia po swojemu,podążania własnymi ścieżkami,egzystowania swobodnie i być wolnym,niezależnym od innych. Idealnie odzwierciedla te spojrzenie na samotność cytat często spotykany przeze mnie na portalach społecznościowych,który brzmi:Samotność domeną silnych,słabi trzymają się w grupie. Kolejnym przykładem,który przytoczę w mojej pracy będzie znaczenie samotności jako stanu po utracie bliskiej osoby,która ukazana jest w ‘’Antygonie’’ Sofoklesa. Antygonie doskwierała samotność z powodu utraty swojego brata,który poległ w czasie walki przeciwko swojej ojczyźnie. Jednakże,według króla brat nie mógł być pochowany w rodzimej ziemi,ponieważ został uważany jako zdrajca.Bohaterka sprzeciwia się zakazowi,nikt inny nie towarzyszy jej przy tym. Zostaje sama,lecz jest wierna swojemu przekonaniu,że brat ma być pochowany w rodzimej ziemi. Uważam,że w tym tekście kultury ewidentnie jest ukazana samotność jako ograniczenie. Osoba po stracie bliskiej osoby potrzebuje wsparcia u innych osób. Przykładem który przytoczę w mojej pracy jest zawarty w książce ‘’Latarnik’’ Henryka Sienkiewicza. Skawiński pracując jako latarnik,który był zmęczony życiem po wielkich trudach,pragnął na starość spokoju,odpoczynku,ciszy. Polubił prace latarnika jak i samotność. Był szczęśliwy faktem,że może żyć spokojnie obserwując otaczający go świat. Nie pragną nic innego, żadnych kontaktów w ludźmi. Chciał po wielu latach tułaczki odnaleźć miejsce,gdzie będzie mógł przygotować się na spotkanie śmierci.W tym przypadku myślę, że odosobnienie jest szansą,ponieważ jego życie stało się lepsze,ze względu na to,że mógł odpocząć po wielu przeżyciach,miał czas na m.in. czytanie książek. Reasumując , mam odczucia ambiwalentne co do odpowiedzi do zawartego w temacie pytania.uważam,że każdy potrzebuje chwil samotności,ale tylko w krótkich odcinkach czasu.Ludzie powinni potrafić być niezależni od innych, radzić sobie w gorszych momentach. mimo że samotność w pozytywnym znaczeniu otwiera drzwi na rozwój,odnalezienia sensu życia czy też realizacji własnych celów, marzeń to stwierdzam,myślę,że samotność jest ograniczeniem,odcięciem od życia,czymś co nigdy nie sprawi nam pełni szczęścia,radości. Z drugiej strony bohater z ‘’Latarnika’’ był kompletnie odizolowany od ludzi mieszkając na tak niewielkim zakątku. Odizolowanie od ludzi moim zdaniem nie jest dobrym rozwiązaniem.Każdy potrzebuje bliskości i przynależności.Zaś samotność jest dla nas okrutna. Czasem wybierają ją ci, dla których życie straciło swój blask - oszukani, zdradzeni, pozbawieni tych, których kochali.Jest to przeraźliwa pustka, nie kończące się nieszczęścia, które powodują, że człowiek przestaje dostrzegać jego sens. Liczne utwory właśnie pokazują nam,że samotność jest stanem negatywnym. Tak i ja stwierdzam,że samotność jest zdecydowanie ograniczeniem.