Referat na temat bomb wodorowych i neutorowych

Bomba wodorowa(dwufazowa)  Zależnie od rodzaju ładunku możliwe są dwa zjawiska:  · bezpośrednie oddziaływanie fali strumienia energii na okolicę;  · indukcja kolejnych procesów wysokoenergetycznych....  Bomby takie osiągają maksymalną energię kilkuset kiloton TNT.  W przypadku drugim korzysta się z faktu, ze niekontrolowana reakcja łańcuchowa powoduje powstanie warunków ekstremalnie wysokich temperatur (kilkadziesiąt milionów kelwinów) i ciśnień. Takie warunki stwarzają możliwość przebiegu procesu o jeszcze wyższej energii - tzn. syntezy (fuzji) lekkich jąder. Na tym właśnie polega działanie tzw. bomby o ładunku dwufazowym - faza pierwsza dostarcza energii do zainicjowania fazy drugiej.  W fazie drugiej zachodzą dwie podstawowe reakcje:  · -synteza deuteru i trytu w jądro helu  H(2) + H(3) -----> He(4) + n 17.4 MeV  · synteza deuteru i litu w dwa jądra helu  H(2) +Li(6) -----> He(4) + He(4) 24 MeV  W procesach tych przebieg reakcji uzależniony jest również od gęstości materiałów, stąd stosowanie gazowego wodoru (tzn. jego izotopów deuteru i trytu) jest ekonomicznie nieuzasadnione, zaś przeprowadzenie go w stan ciekły wymaga schłodzenia do temperatury kilkunastu kelwinów. W związku z tym stosuje się materiał stały, tzn. deuterek litu LiH. Materiał ten wypełnia wnętrze bomby, a ładunki pierwszego stopnia umieszczone są w jego wnętrzu. LiH jest źródłem zarówno deuteru jak i litu, tryt zaś uzyskiwany jest w procesie bombardowania neutronami, pochodzącymi z fazy pierwszej, atomów litu:  n + Li(6) -----> He(4) + H(3)  Proces ten dostarcza także dodatkowej energii do przebiegu syntez. Dodatkowo materiał do syntezy jest uzupełniony o ślady trytku litu, co ułatwia rozpoczęcie reakcji. Bomba o ładunku dwufazowym dostarcza energii rzędu kilku do kilkunastu megaton. Współczesne bomby, testowane w próbnych eksplozjach, osiągają energię ok.20 MtTNT. Bomba wodorowa bywa nazywana neutronową, ze względu na spore ilości tych cząstek wydzielanych w czasie syntez. Neutrony otrzymane w czasie fuzji lekkich jąder unoszą ok. 80% uzyskanej energii.  Energia uzyskana w wybuchu ładunku dwufazowego może bądź oddziaływać bezpośrednio bądź zostać wykorzystanado kolejnego procesu - jest to realizowane w bombie o tzw. ładunku trójfazowym.  Bomba zwana wodorową (H-bomb) lub inaczej termojądrową jest jak na razie jedynym na Ziemii przejawem reakcji termojądrowej dającym dodatni bilans energetyczny. Energia uwalniana w czasie wybuchu tej bomby pochodzi z syntezy jąder lekkich w wyniku której powstają jądra cięższe o większej energii wiązania na nukleon. Warunki umożliwiające reakcje syntezy (takie jakie panują w gwiazdach) wytwarza się za pomocą bomby atomowej (A-bomb).  Konstrukcje bomb "niekonwencjonalnych" dzielą się na 3 grupy:  1. o ładunku jednofazowym - jest to klasyczna bomba atomowa, gdzie w czasie wybuch występuje lawinowa reakcja rozszczepienia.  2. o ładunku dwufazowym - występują w niej 2 składowe - bomba atomowa, wytwarzająca warunki umożliwiające syntezę lekkich jąder oraz bomba wodorowa.  3. o ładunku trójfazowym - jest to bomba kombinowana - w wyniku syntezy jądrowej powstają duże ilości wysokoenergetycznych neutronów, które wyzwalają reakcję rozszczepienia naturalnego izotopu uranu: 238U.  W bombie atomowej jako materiał rozszczepialny stosuje się 235U lub 239Pu.  W naturalnym uranie występuje tylko 0,7% 235U. By zwiększyć jego ilość, wydobyta ruda uranu musi być poddana procesowi wzbogacenia przeprowadzanego tylko w kilku państwach na świecie. Pluton-239 otrzymuje się w zakładach przerobu paliwa wypalonego w elektrowniach jądrowych. Proces ten takżej jest trudny i kosztowny.