Żywoty świętych: Wojciech, Stanisław ze Szczepanowa, Jadwiga Śląska, Jadwiga Andegaweńska

Św. Wojciech - drugie imię - Adalbert. Urodzony ok. 956, zmarł 23 kwietnia 9987 r. czeski biskup Pragi, szósty syn Sławnika, pana na Libicach (z rodu Sławnikowiców) i Strzeżysławy być może z rodu Przemyślidów, jeden z katolickich świętych patronujących w Polsce, męczennik.

Św. Stanisław ze Szczepanowa - (zm. 11 kwietnia 1079 w Krakowie) — polski duchowny katolicki, biskup krakowski, męczennik, święty, patron Polski. * Atrybuty: Przedstawiany w szatach biskupich. U nóg postać wskrzeszonego rycerza Piotra z Piotrawina.
Pochodzenie i data urodzin Stanisława nie są znane. Według tradycji wyznaje się, że urodził się 26 lipca 1030 w Szczepanowie.
Ówczesny biskup krakowski Lambert wyznaczył go na swego następcę. W 1072 za zgodą księcia Bolesława Śmiałego został konsekrowany na biskupa krakowskiego.

Św. Jadwiga Śląska, właściwie: Jadwiga z Andechs-Meran (ur. ok. 1178, zm. 14 października 1243 w w Trzebnicy). Jej rodzicami byli Bertold VI i Agnieszka z rodu Wettynów, hrabiowie Andechs.
Miała czterech braci i trzy siostry (w tym Agnieszkę – żonę Filipa II Augusta i Gertrudę żonę króla węgierskiego Andrzeja II).

Św. Jadwiga andegaweńska - węg. Hedvig, (ur. 3 października 1373-18 lutego 1374[1], zm. 17 lipca 1399 w Krakowie) – od 16 października 1384 król Polski z dynastii Andegawenów (Anjou) (została koronowana na króla, jako że polskie prawo nie dawało królowej dziedzicznego tronu). Najmłodsza córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki.
Jej tytuł królewski brzmiał: Hedvigis dei gracia Regina Polonie, necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Syradie, Lancicie, Cuyavie, Pomeranieque domina et heres, tłumaczenie: Jadwiga z Bożej łaski królowa Polski, pani i dziedziczka ziemi krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, Kujaw i Pomorza.