Główne problemy i wyzwania przed którymi stoi młodzież w Unii Europejskiej.

Przedstaw główne problemy i wyzwania, przed którymi stoi młodzież
w Unii Europejskiej


Młodzież jest ważną częścią ludności w Unii Europejskiej. Dalsze losy tej wspólnoty niepodległych państw będą spoczywać w rękach dzisiejszych nastolatków. To właśnie oni zadecydują, czy cele Strategii Lizbońskiej – wzrost zatrudnienia, wzrost gospodarczy i trwały rozwój – zostaną zrealizowane. Jan Figiel, komisarz europejski odpowiedzialny za edukację, kulturę i młodzież uważa, że „Przyszłość Europy zależy coraz bardziej od jej zdolności wspierania społeczeństwa przyjaznego młodzieży i dzieciom”. Współczesna polityka prowadzona przez Unię Europejską jest dostosowana do potrzeb młodych ludzi, by sprostać ich oczekiwaniom. Gwarantuje tym samym młodemu pokoleniu większe możliwości trwałego rozwoju, realizacji
i poszerza horyzonty.
Celem strategicznym bieżącej polityki młodzieżowej jest wyposażenie młodzieży w odpowiednią wiedzę, umiejętności i kwalifikacje poprzez zastosowanie wysokiej jakości edukacji i szkoleń. Mimo tak dużej
i wszechstronnej polityki młodzieżowej UE, młodzi ludzie napotykają na swojej drodze wiele przeszkód, które muszą przezwyciężyć.
Problemy wynikające z sytuacji demograficznej, kłopoty ze znalezieniem pracy, bieda i wykluczenie społeczne, brak zrozumienia dla innych narodowości i kultur – to tylko niektóre z trudności, jakim musi przeciwstawić się młody obywatel Europy. Lista jest długa i nie ogranicza się tylko do spraw integracji w Unii Europejskiej.
Brak pracy jest najważniejszym i trudnym do zwalczenia problemem. Wśród osób do lat 25 odsetek bezrobocia jest ponad dwukrotnie wyższy od ogólnego wskaźnika na naszym kontynencie. Wszelkie statystyki potwierdzają, że wejście młodej osoby, na ciężki w tych czasach, rynek pracy stanowi dla młodego człowieka wielką trudność. Większość młodych ludzi uważa, że walka z ciągle wzrastającym (zwłaszcza wśród ludzi do 25 roku życia) bezrobociem powinna stać się priorytetem polityki Wspólnoty Europejskiej. W Polsce wśród bezrobotnych zarejestrowanych w urzędach pracy ok. 35% stanowią osoby poniżej 24 roku życia. Najczęściej są to absolwenci szkół, którzy nie mają jeszcze doświadczenia w zawodzie, dlatego przegrywają w konkurencji z ludźmi starszymi o wyższych kwalifikacjach. Taka sytuacja ma miejsce również we wielu krajach Unii Europejskiej. Chcąc zapobiec temu zjawisku wskazane jest, aby jeszcze w trakcie trwania nauki młodzi ludzie podejmowali pracę w ramach swojego czasu wolnego
(np. w czasie wakacji). Mogą także pracować jako wolontariusze, czyli nieodpłatnie, zyskując doświadczenie i kontakty na przyszłość.
Przyczyną występowania bezrobocia jest postęp technologiczny, który pracę ludzi zastępuje pracą maszyn i urządzeń.
Młodzież w Europie charakteryzują wygórowane oczekiwania i mała skłonność do pracy na własny rachunek. Zaledwie 18% bezrobotnych młodych ludzi twierdzi, że w razie utraty pracy przyjmie każdą propozycje zatrudnienia. Niecałe 5% młodzieży w Unii Europejskiej myśli o założeniu swojej własnej firmy.
Problem ze znalezieniem pracy pociąga za sobą liczne konsekwencje, którym trudno jest zapobiec. Osoby, które nie mogą znaleźć zatrudnienia, bądź straciły źródło dochodu mają obniżone poczucie wartości, szybko się denerwują, narasta w nich stres, mogą popaść w depresje, są bardziej podatne na uzależnienia np. od alkoholu. Tym następstwom bezrobocia trudno jest zapobiec, a leczenie ich skutków jest czasochłonne i w wielu przypadkach wymaga opieki lekarskiej wykwalifikowanych specjalistów. Z perspektywy ogólnospołecznej do skutków bezrobocia zaliczymy: pogorszenie sytuacji materialnej bezrobotnego, zwiększenie przestępczości.
Obecnie najlepszą metodą walki z bezrobociem, dzięki „otwartym granicom”, jest możliwość legalnego zatrudnienia się w państwach należących do UE. Ma to duże znaczenie dla młodych ludzi z biedniejszych krajów, o wyższym poziomie bezrobocia. dobrze wyszkolonej kadry pracowniczej z biedniejszych narodów Wspólnoty Europejskiej.
Młodzież z tych krajów ma możliwości znalezienia pracy na Zachodzie. Przeciwdziałanie bezrobociu nie jest zadaniem łatwym, jednakże wykonalnym.
Zatrudnienie za granicą trudno jest uzyskać osobie, która zna tylko swój język ojczysty. Brak znajomości języków obcych to kolejna przeszkoda,
z którą młodzi ludzie muszą się zmierzyć. Znajomość języków obcych jest to niezbędny warunek do uczestniczenia w społeczeństwie opartym na wiedzy. Ułatwia również mobilność na skalę europejską i światową. Dla młodzieży jest także przepustką do studiowania za granicą. Najważniejszym oraz nieodzownym warunkiem umożliwiającym podjęcie studiów w danym państwie jest znajomość języka, jakim posługuje się ludność kraju, w którym chcielibyśmy się w przyszłości uczyć. Umiejętność posługiwania się jakimś językiem obcym ułatwia nam podróżowanie po kraju, poznawanie jego tradycji i kultury. Jest nieodłącznym elementem budującym przyszłość
w Zjednoczonej Europie.
Dużo łatwiej można znaleźć pracę. Pracodawca zazwyczaj wymaga
od potencjalnego pracownika znajomości przynajmniej jednego języka obcego na poziomie umożliwiającym porozumienie się. Z biegiem czasu opanowanie nawet na wysokim poziomie jednego języka nie wystarczy,
aby znaleźć wymarzoną pracę. Osobom, które oprócz swojej ojczystej mowy mają opanowane kilka innych języków o wiele łatwiej jest znaleźć zatrudnienie, dlatego w jakimkolwiek zawodzie osoby nie znające języków obcych przegrywają w konkurencji z poliglotami. Tym bardziej znajomość języków obcych wymagana jest na zagranicznym rynku pracy.
Jedna trzecia młodych Europejczyków nie zna żadnego języka obcego, dlatego Komisja Europejska wskazuje na potrzebę działań związanych
z poprawą znajomości języków obcych. Są organizowane specjalne, nieodpłatne kursy językowe, zwiększa się obowiązkowa liczba godzin języka obcego w szkołach. Bardzo dobrym działaniem, które zostało podjęte
i pozytywnie ocenione jest wymiana uczniów między szkołami wszystkich krajów UE. Aby wprowadzone działania mogły przynieść zamierzony efekt potrzebne jest przede wszystkim zaangażowanie w ten projekt osób,
do których jest on kierowany, czyli do uczniów oraz studentów.
My, jako młodzi obywatele Europy, mając takie możliwości powinniśmy
z nich korzystać, by nie mieć w przyszłości trudności ze znajomością języków obcych.
Bieda, która w konsekwencji jest często przyczyną wykluczenia społecznego, jest jednym z głównych i najważniejszych skutków bezrobocia. Ten problem nierzadko dotyka młodych ludzi, gdyż to właśnie oni
w większym stopniu niż dorośli są narażeni na ubóstwo.
Aż 19% osób w wieku 16 – 24 lata narażonych jest na biedę, podczas gdy odsetek osób ubogich w przedziale wiekowym 25 – 64 lata wynosi zaledwie 12%. Przyczyną takiej sytuacji jest fakt, iż młodzież przegrywa w konkurencji o pracę z osobami starszymi, które są bardziej wykwalifikowane, mają już jakiś staż pracy lub po prostu posiadają większe doświadczenie w danym zawodzie.
Wykluczenie społeczne, czyli „pozbawienie dostępu do możliwości korzystania z ofert instytucji, usług lub konsumpcji dóbr, sytuacja uniemożliwiająca pełnienie ról społecznych oraz gromadzenie dochodów
w godny sposób”. Jest to duży problem dla osób określonych mianem wykluczonych społecznie, ponieważ nie mogą one „normalnie żyć”, gdyż nierzadko są prześladowane, wyszydzane i odpychane przez ogół społeczeństwa. Powodem takiego wykluczenia mogą być przyczyny ekonomiczne, społeczne, polityczne i kulturowe. Wykluczenie ekonomiczne następuje w skutek biedy, bądź skrajnego ubóstwa. Alienacji społecznej może ulec osoba, która ma skazę na swoim wyglądzie, znacząco różni się od innych lub jest innej orientacji seksualnej. Wyobcowanie polityczne powstaje
w skutek innych poglądów politycznych osoby lub danej grupy osób, niż tych jakie wygłaszają wiodące partie rządzące. Wykluczeniu kulturowemu ulegają osoby o odmiennych zwyczajach, pochodzące z innego kraju, wyznające inną religię, mające odmienne zwyczaje i tradycje.
Grupy społeczne, które najczęściej ulegają wyalienowaniu to: mniejszości narodowe oraz grupy etniczne, bezdomni, niepełnosprawni, bezrobotni, alkoholicy, Murzyni, skośnoocy, narkomani i homoseksualiści. My, młodzi obywatele Unii Europejskiej powinniśmy się przeciwstawiać wykluczeniu społecznemu!
Ponad połowa młodych Europejczyków mówi o potrzebie zorganizowania kampanii informacyjnych dotyczących społecznej integracji osób wyobcowanych.
Dużym problemem UE i młodzieży jest nietolerancja, rasizm i ksenofobia. Nietolerancja, czyli nieuznawanie prawa innych do posiadania własnych poglądów, kultury itp. Młodzież operuje negatywnymi i fałszywymi stereotypami, które przekazują im rodzice. W sondażach młodzi Europejczycy deklarują tolerancyjność, ale w rzeczywistości wygląda to inaczej. Uprzedzenie dla inności jest bardzo dobrze widziane zwłaszcza w środowisku ludzi młodych. Osoby nie wykazujące zainteresowania innością,
nie zwracające uwagi na narodowość, czy kolor skóry w środowisku młodzieżowym uważane są za nudne. Do walki z brakiem tolerancji u ludzi młodych powinny podjąć się władze lokalne angażując w to przedsięwzięcie nauczycieli w szkołach, by mogli prowadzić stosowne zajęcia dyskusyjne.
Ksenofobia, czyli wrogość wobec ludzi z innych państw oraz brak szacunku dla ich tradycji i kultury opiera się głównie na stereotypach.
Rasizm, czyli przekonanie, że ktoś jest lepszy od innych z powodu przynależności do pewnej rasy to pogląd, jaki rodzice przekazują swoim dzieciom od najmłodszych lat. Problem rasizmu i ksenofobii w większym stopniu dotyczy młodzieży ze starych krajów członkowskich.
Tylko 16% młodych obywateli państw starej piętnastki sądzi,
że obcokrajowcy są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, a mniej niż jedna trzecia uważa, że powinni mieć te same prawa, wśród młodzieży
z nowych państw członkowskich UE odsetek ten jest o wiele wyższy.
30% młodych ludzi z krajów starej Unii uważa, że w ich kraju jest za dużo obcokrajowców, podczas gdy w krajach nowej UE odsetek ten wynosi 17%. W nowych państwach członkowskich 43% młodzieży jest zadowolonych z faktu, że w ich kraju mieszkają obcokrajowcy. Wśród krajów byłej UE–15 tylko 17% cieszy się, że w ich państwach mieszkają ludzie z innych krajów. W przypadku pytania o to, czy imigranci powinni zostać odesłani do domu, sytuacja była odwrotna. W wyniku czego 9% młodych obywateli krajów byłej UE–15 opowiedziało się za tym pomysłem, natomiast w przypadku krajów które dołączyły do UE w 2004 roku za odesłaniem obcokrajowców do domu opowiedziałoby się 12% badanych.
Przeciwdziałania tym problemom w Zjednoczonej Europie polega przede wszystkim na zapoznawaniu się między sobą młodzieży z różnych krajów Unii Europejskiej. W tym celu przez Komitety Regionów organizowane
są wycieczki krajoznawcze, wymiany uczniów oraz festiwale różnych kultur, na których młodzi ludzie mają okazję zapoznać się z rówieśnikami z innych narodów Wspólnoty Europejskiej.
Kolejny problemem, z jakim boryka się młodzież w Unii Europejskiej,
to trudności ze zdobywaniem bądź poszerzaniem posiadanej już wiedzy. Nauka jest potrzebna do poznawania i zrozumienia Świata.
Edukacja to bardzo ważna część życia młodego człowieka. W szkołach uczymy się rzeczy podstawowych. Często napotykamy trudności na drodze
do rozwijania swoich zainteresowań, rozbudowywania zdobytych umiejętności. Według założeń Strategii Lizbońskiej Unia Europejska powinna się stać „(...) najbardziej konkurencyjną i dynamiczną w świecie gospodarką opartą na wiedzy, zdolną do zrównoważonego wzrostu gospodarczego (...)” Dążąc do spełnienia tych planów Unia Europejska poszukuje uzdolnionej, ambitnej, mądrej, a przede wszystkim posiadającej dużą i niestandardową wiedzę młodzieży, która w przyszłości będzie miała największy wpływ
na dalszy rozwój Wspólnoty Europejskiej. Młodzi ludzie, aby sprostać oczekiwaniom Zjednoczonej Europy powinni poszerzać swoją wiedzę.
Młody człowiek może realizować swoje zainteresowania poprzez uczęszczanie na zajęcia kół zainteresowań, przynależność do różnych organizacji lub klubów, lekturę książek, czasopism.
Największa zdobycz techniki informatycznej XXI – Internet jest powszechnie, masowo i z powodzeniem wykorzystywana we wszystkich dziedzinach życia, a w szczególności w edukacji. Jest bardzo dobrym środkiem przekazu informacji. Za jego pomocą, możemy zaczerpnąć informacji na każdy temat, który nas interesuje. To także źródło rozrywki.
W dzisiejszych czasach jesteśmy „globalną wioską”.
Korzystanie z możliwości, jakie daje nam sieć internetowa jest jednak ograniczone. Tu właśnie rodzi się kolejny problem. Sieć internetowa, mimo coraz niższych cen abonamentu, nie może być obecna w domu każdego młodego Europejczyka. Jest to niemożliwe z wielu powodów, najczęściej
z braku komputera i pieniędzy, albo z przyczyn technicznych. Młodzież nie posiadająca Internetu jest pozbawiona nowoczesnych możliwości rozwoju, przez co nie może się realizować. Ci ludzie często czują się gorsi od osób, które mają dostęp do wirtualnego świata. Władze lokalne wychodzą temu naprzeciw i finansują czytelnie internetowe w bibliotekach publicznych, świetlicach oraz szkołach.
Obecne młode pokolenie dotyka wiele problemów ogólnoświatowych. Młodzież chce rozumieć ten świat, widzieć pozytywny aspekt swojego życia
i działania, jako cząstka społeczeństwa. Środki masowego przekazu dostarczają nam mnóstwo informacji o wydarzeniach na świecie. Niestety większość z nich jest zła i przygnębiająca. Ukazując świat w złym świetle wywiera negatywny wpływ na młode umysły. Młody człowiek poszukuje autorytetu moralnego wśród dorosłych. Nie mogąc go znaleźć posiada idola, który nierzadko nie powinien być wzorem do naśladowania. Niezaangażowani w konstruktywne działania młodzi ludzie wiele czasu spędzają przed monitorem komputera lub ekranem telewizora.
Te pożeracze czasu są najpopularniejszą i najbardziej rozpowszechnioną formą rozrywki młodzieży w dzisiejszych czasach.
Niski poziom programów rozrywkowych, nasycone przemocą filmy i gry komputerowe ujemnie działają na kształcenie osobowości.
Pozbawieni ideałów i skrzywieni psychicznie nastolatkowie skupiają się
w swoistych grupach rówieśniczych, gdzie afiszują swoje poglądy
i niezadowolenie z życia. Buntują się przeciwko światu dorosłych, którzy nie potrafią wskazać im drogi do realizacji swoich planów i spełnienia marzeń. Brak motywacji do kreatywnego działania jest też powodem tworzenia się subkultur młodzieżowych. Manifestują one swoje niezadowolenie z życia, okazują swój bunt nierzadko w sposób skandalizujący i bulwersujący opinię publiczną. Zjawisko to jest niestety dość powszechne w całej Europie.
Walka z tym problemem jest jednym z ważniejszych działań podejmowanym przez lokalne władze samorządowe. Polega ona przede wszystkim
na zagospodarowaniu wolnego czasu młodego społeczeństwa, poprzez organizowanie wycieczek, wyjazdów do muzeów, kin i teatrów.
Powstają formalne zgrupowania młodzieżowe spotkania w świetlicach
i innych lokalach, których właścicielem jest gmina. Nastolatek może w ten prosty sposób pożytecznie zagospodarować swój czas wolny, mają przy tym zapewnioną opieką dorosłego. Tworzone są także kluby sportowe w szkołach. Młodzi obywatele Zjednoczonej Europy w dzięki tym możliwością stają się interaktywni.
Pomimo tak dużej liczbie możliwości, jakie są dane młodemu pokoleniu, trudno jest je zachęcić do udziału w takich lub podobnych akcjach.
Młodzież znalazła sobie inne źródła rozrywki tj. gry telewizyjne, komputerowe oraz oglądanie telewizji. Pomimo tego że są one powszechnie znane z tego, że ogłupiają ludzi i niszczą psychikę, młodzież wprost nie może oderwać oczu od szklanego ekranu. Tutaj powinni wkroczyć rodzice,
by uchronić swoje dzieci od zła, jakie się szerzy poprzez środki masowego przekazu. Można, a nawet trzeba zapewnić młodzieży, póki sama nie wie co jest dla niej szkodliwe, inne możliwości na zagospodarowanie czasu.
Jedną z trudności, którą musi przezwyciężyć Unia Europejska jest nikłe zaangażowanie młodzieży w życie społeczne. To bardzo powszechne zjawisko, najbardziej uwydatnione na poziomie lokalnym. Blisko połowa młodych Europejczyków nie należy do żadnej organizacji, klubu,
ani stowarzyszenia. Odsetek młodych obywateli państw Wspólnoty Europejskiej, którzy należą do organizacji młodzieżowych nie przekracza 10%. Najczęstszą formą aktywności społecznej jest przynależność do klubów sportowych. Unijna młodzież należy również do zgrupowań religijnych
i kulturalnych (mniej niż 10%).
Zaledwie kilka procent działa w młodzieżówkach partii politycznych, organizacjach charytatywnych i ruchach na rzecz praw człowieka. Chcąc zachęcić młodych do wkraczania w szeregi różnych stowarzyszeń organizowane są wszelkie atrakcje dla młodzieży.
Są prowadzone kampanie promujące czynny udział w życiu społeczeństwa, aby zmotywować młodych do działania.
Zjawisko uzależnienia od narkotyków, alkoholu oraz papierosów dotkliwie niszczy środowisko młodzieżowe. Uzależnienia od alkoholu
i narkotyków są największymi, dotychczasowymi źródłami patologii młodzieżowej. Przyczyną sięgania po papierosy, alkohol czy narkotyki jest chęć przypodobania się innym, strach przed odrzuceniem przez grupę rówieśników. Młodzież często popada w nałóg, gdy nie może porozumieć się z najbliższymi. Rodzina często nie potrafi pomóc młodemu człowiekowi
w walce z uzależnieniem. Dotyka zazwyczaj osób, które nie są pewne siebie, ani swoich racji, łatwo ulegają namowom. Pierwsze zetknięcie z tymi używkami już może powodować nałóg. Wraz z powiększaniem się grona osób z nałogami szerzy się przestępczość wśród młodzieży. Unia Europejska, władze lokalne, organizacje pozarządowe walczą z uzależnieniami wśród młodzieży. Organizowane są kampanie propagujące życie bez nałogów oraz reklamy społeczne. Często słyszymy różne hasła wspierające tryb życia bez uzależnień np. „Bierzesz – znikasz” W różnego rodzaju kampanie są angażowani piosenkarze, prezenterzy telewizyjni, aktorzy i sportowcy, czyli idole dzisiejszej młodzieży. Ma to na celu pokazanie zdrowego trybu życia, bez nałogów, jakie prowadzi idol, z którego młodzi biorą przykład.
Działania te przynoszą efekty. Zostaje zahamowany, a nawet obniżony postęp tych zjawisk uzależnienień wśród młodych obywateli Unii Europejskiej.
Same kampanie i spoty reklamowe nie pomogą.
Młodzieży w przezwyciężeniu nałogu potrzebna jest także pomoc psychologiczna, terapia, wsparcie ze strony rodziny.
Młodzież była, jest i będzie grupą społeczeństwa wymagającą najwięcej troski ze strony Wspólnoty Europejskiej. Chodzi tu o przyszłość ludzi, pomyślność następnych pokoleń w Zjednoczonej Europie. Dzisiejszy młody człowiek będzie w przyszłości rozwiązywał problemy ówczesnej młodzieży. Unia Europejska stawia na młodych, pomagając im w realizacji swoich planów. Proklamowane jest hasło „Teraz Młodzież”. Głównymi założeniami Szczytu Młodzieży, który odbył się w 2005 roku było włączenie się do dyskusji nad rolą i miejscem Rady Europy w nowych, europejskich ramach instytucjonalnych. UE obrało za swój cel nadrzędny zdefiniowanie roli sektora młodzieżowego w promowaniu podstawowych wartości Rady Europy. Wspólnota Europejska stawia przed nami wyzwania, którym młodzi chcą podołać. Nie brakuje również problemów, dlatego w XXI wieku bardzo ważna jest umiejętnie prowadzona polityka młodzieżowa UE. Umożliwia ona edukację na wysokim poziomie oraz kompleksowe rozwijanie młodzieży. Wykształceni młodzi są ważną jednostką, potrzebną do stworzenia społeczeństwa opartego na wiedzy.