Przydawka należy do grupy podmiotu( np. Biały pies leży obok budy), ale jako typowe określenie rzeczownika może również pojawiać się : - przy dopełnieniu, np. Pies macha puszystym ogonem. - przy orzeczniku, np. Ojciec jest dobrym fachowcem. - w obrębie okolicznika mającego formę tzw. wyrażenia przyimkowego, np. Kwiaty rosną na wilgotnej łące. Przydawka może być wyrażona: - przymiotnikiem (jaki?), np. niebieski kwiat; -zaimkiem (jaki?, czyj?), np. mój brat; - liczebnikiem (który?), np. pierwszy miesiąc; - w dopełniaczu (czyj?), np. dom ojca; - w mianowniku (jaki?, który?), np. dąb olbrzym; - wyrażeniem przyimkowym (jaki?, który?), np. pierogi z jagodami. Dzięki przydawkom informacja o osobach, rzeczach i zjawiskach staje się pełniejsza i dokładniejsza: Samochód jedzie drogą. Duzy, czerwony samochód lekarza jedzie wyboistą, polną drogą. Przydawka ma doniosłe znaczenie komunikacyjne.
Przydawka (czasami zwana również atrybutem) – część zdania określająca rzeczownik, zaimek rzeczowny. Może być wyrażona przymiotnikiem (np. ładny kwiatek), zaimkiem przymiotnym (np. mój kwiatek), imiesłowem przymiotnikowym czynnym (np. rosnący kwiatek), imiesłowem przymiotnikowym biernym (np. podlany kwiatek), liczebnikiem (np. podlałem już trzeci kwiatek), wyrażeniem przyimkowym (np. sweter z wełny). Przydawka odpowiada na pytania: jaki? jaka? jakie? który? która? które? czyj? czyja? czyje? ile? czego? z czego? licze na naj.:)
