Charakterystyka porównawcza Balladyny i Aliny

Balladyna i Alina to siostry, bohaterki dramatu Juliusza Słowackiego pt. „Balladyna”. Mieszkają na wsi w ubogiej chacie matki - wdowy.

Starsza siostra – Balladyna jest osobą bardzo pewną siebie i zawziętą. Gdy Alina mówi, że odda jej zebrane maliny, jeżeli tylko ją o to poprosi, siostra unosi się honorem i odrzuca propozycję. Balladyna jest nieprzystępna i wyniosła. W przeciwieństwie do siostry wstydzi się swojego pochodzenia i matki – ubogiej wdowy. Dziewczyna żyje czekając na okazję, aby wyrwać się z chaty i zamieszkać w luksusach z bogatym i budzącym respekt mężem.

Podczas niespodziewanej wizyty w chacie, król pod wpływem nimfy Goplany zakochuje się w obu siostrach i nie wie, która będzie lepszą żoną:
"Jaki wybór trudny!
Starsza jak śniegi – u tej warkocz cudny
Niby listkami brzoza przyodziana;
Ta z alabastrów – a ta zaś różana –
Ta ma pod rzęsą węgle – ta fijołki –
Ta jako złote na zorzy aniołki,
A ta zaś jako noc biała nad rankiem.
Więc jednej mężem – drugiej być kochankiem;
Więc obie kochać, a jedną zaślubić?
Lecz którą kochać? którą tylko lubić?...
Niech się przynajmniej z ust różanych dowiem,
Która mnie kocha?...".

Alina prosi Kirkora:
"Jeśli mnie wybierzesz,
Szlachetny panie, to musisz obiecać,
Że mię do zamku twojego zabierzesz
Z matką i siostrą… Bo któż będzie matce
Gotować garnek? Kto ogień rozniecać?
Ona nie może zostać w biednej chatce,
Kiedy ja będę w pałacach mieszkała.
Patrz ona siwa jak różyczka biała.
O! widzisz panie… musisz także ze mną
I matkę zabrać…".

Dziewczyna troszczy się o matkę i siostrę, jest gotowa dzielić się z nimi swoim szczęściem. Alina jest uprzejma dla siostry i kocha ją szczerze. Niestety nie jest to odwzajemniane przez przyszłą królową, która wykorzystuje wszystkie naiwne i dobre osoby, żeby pozyskać korzyści. Balladyna nie cofnie się przed niczym, aby wyrwać się z biednej chaty i wymazać swoją przeszłość z własnej i cudzej pamięci.
Balladyna jest leniwa, nie pomaga w prowadzeniu gospodarstwa i stroni od każdej pracy w domu.

Alina w przeciwieństwie do niej jest skromna, pracowita i uprzejma dla wszystkich. Dziewczyna stara się pomagać matce, ponadto jest bardzo religijna i ufna. Podczas gdy Balladyna wymyka się z domu, aby spotkać się z Grabcem, Alina zostaje w domu i modli się o pomyślność w zbieraniu malin. Narzeczona Grabca natomiast wyrzeknie się Boga i wszystkich moralnych norm po zabiciu siostry.

Gdy Kirkor pod wpływem czarów znajduje się w chacie Wdowy, Balladyna nie mówi mu, że jest związana z innym. Dziewczyna jest nieuczciwa wobec króla, zależy jej, aby dobrze wypaść i zostać jego żoną. Za wszelką cenę chce zdobyć władzę, sławę i bogactwo, a właśnie nadarzyła się wspaniała okazja. Młodsza siostra jest szczera wobec władcy. Pomimo tego, że się w nim zakochała, nie jest gotowa zrobić dla niego wszystkiego. Jest opanowana w swoich działaniach i rozsądnie planuje przyszłość u boku króla.

Tytułowa bohaterka brnie po trupach do celu. Zabija wszystkich, którzy stają się dla niej niewygodni, najpierw siostrę, aby zdobyć Kirkora, a następnie osoby, które wiedzą o jej przeszłości i zbrodniach, jakie popełniła. Balladyna boi się, że mogą jej one przeszkodzić w zrealizowaniu planu lub upokorzyć ją przed poddanymi.

Aby zdobyć nieograniczoną władzę, Balladyna knuje kolejne intrygi. Najpierw przyczynia się do śmierci męża i stopniowo gładzi swoich wspólników. Jest egoistką o chorych ambicjach, a swoje zbrodnie popełnia bez skrupułów. Królowa uważa, ze żadne prawa jej nie dotyczą i nie ma siły, która mogłaby ją powstrzymywać.

Pomimo tego, że Alina opiekuje się matką i ciężko pracuje, aby utrzymać rodzinę, Wdowa wywyższa i rozpieszcza Balladynę. Dziewczyna jest faworyzowana. Matka pozwala jej zostać w domu, podczas gdy jest dużo pracy do zrobienia. Wdowa mówi o niej lepiej niż o Alinie. Nakłania również Kirkora, aby wybrał starszą siostrę. Matka pragnie, aby to Balladyna była bogata i szczęśliwa, spełniła swoje marzenia i mieszkała w pałacu. Obie siostry kochają swoją matkę lecz starsza nie mówi o tym wprost, Wdowa domyśla się jedynie jej uczuć. Alina mówi szczerze o swoich uczuciach, dba o matkę i zwraca się do niej z czułością.

Siostry stanowią zupełne przeciwieństwa mimo, że obie marzą o poślubieniu księcia.

Młodszej siostrze zależy przede wszystkim na tym, aby innym było dobrze i żeby byli szczęśliwi. Jej dobro schodzi na plan dalszy, gdy podejmuje się życiowych wyborów. Dla Aliny nadrzędną wartością jest szczęście osób, które kocha.

Balladyna natomiast jest wyrachowana i zimna. W swoich działaniach bezwzględna i bardzo wytrwała. Królowa nie liczy się z nikim. Najpierw śmierć siostry, a następnie małżeństwo z Kirkorem to kolejne kroki do zdobycia celu – bogactwa i władzy.

Postaci sióstr Aliny i Balladyny z dramatu Juliusza Słowackiego są bardzo barwne i różnorodne. To nie tylko różnica charakterów, inność zewnętrzna, ale przede wszystkim ciągła walka dobra ze złem. Czyżby dobro zginęło wraz z Aliną?

Jak się jednak okazuje sprawiedliwość nagle spada na ziemię i to z ogromnym hukiem.