Biały Anioł Dawno temu żył sobie rybak. Rybak codziennie wypływał w morze i łowił ryby. Do domu wracał o zachodzie słońca. Pewnego dnia gdy rybak wypłynął na morze rozpętała się straszna burza. Rybak wypadł z łódki i stracił przytomność. Rano obudził się na jakieś plaży. Wstał i spojrzał na morze. Nigdzie nie było żadnego statku, ktory mógłby go uratować. Rybak odwrócił się i poszedł w głąb wyspy. Szedł przedzierając się przez las i odganiając komary. Szedł, szedł ,aż zobaczył przed sobą polanę. Były na niej kwiaty o niespotykanych kolorach, a promienie słońca odbijały się od przejrzystej jak łza rosy. Nagle usłyszał szmer, najpierw niewraźny i zamazany, a potem co raz bardziej dokładny. ,,Nie zrywaj tych kwiatów, bo umrzeszzzzz...." Rybak odwrócił się i zobaczył tylko jak mignęła mu przed oczami jakaś biała postać. Rybak uznał, że to białe ,,coś" miało szczere chęci i nie zerwał kwiatków. Ruszył dalej. Szedł, aż zobaczył niewielkie wzniesienie. Rybak wszedł na nie i rozejrzał się. Zobaczył źródło z wodą. Rybak właśnie miał się zniego napić wody gdy znów usłyszał szmer,, Nie pij tej wodyyy, bo będziesz ciężko chory, a złe wspomnienia będą ci się wspominały w sbach do końca życia." Jednak Rybak był tak spragniony, że napił się wody. Rybak upadł na ziemię i chwycił się za gardło. Zaczął się dusić. Gdy w końcu złapał odrobinę powietrza rybak był tak zmęczony, że usnął. Przyśnił mu się straszny koszmar. Śniło mu się, jak stracił swoją córkę i żonę w wypadku samochodowym. Sen tan śnił mu się przez tydzień, aż rybak nie wytrzymał i umarł. Morał z tej bajki jest dzieci taki, aby zawsze słuchać się mamy, babki, cioci wujka i Boga. To oni nam dają rady i to dzięki nim możemy wyrosnąć na pożądnych ludzi. Mam nadzieje , że tobie pomogłam :)
