Opis obrazu Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem (na końcu własna opinia) Potrzebuje na JUTRO

Autorem batalistycznego obrazu "Bitwa pod Grunwladem" jest żyjący w XIXw. polski malarz, Jan Matejko, twórca obrazów historycznych. Malarz przedtawił koniec bitwy, kiedy zabijano mistrza zakonnego. W centrum "Grunwaldu" znajduje się książę Witold na swym koniu. Ubrany jest w zerwony streój ze złotym pasem i krzyżem tryumfującym nad upadającym czarnym krzyżem. Książę z mieczem zagrzewa do walki, a jego wzrok jest skierowany poza pole bitwy. Obok Witolda polską chorągiew trzyma silny Marcin z Wrocimowic. Drugą pierwszoplanową postacią jest mistrz zakonny, Urlyk von Jungingen.Ubrany jest w zbroję i biały płaszcz. Na zbroi zamiast relikwiarza ma naszyty krzyż z godłem Niemiec. Siedzi na białym wierzchowcu, którego ruch moze wielu wydać się nienaturalny. W prawej ręce trzyma miecz, którym broni się przed Żmudzine. Poganin jest katem, o czym świadczy charakterystyczny dla tej funkcji kaptur i sakiwka na złoto. Ludzie dawali katu złoto, w zamian za bezbolesne pozbawienie życia. Ten kat uderza mistrza zakonnego kopią włóczni Św. Maurycego-taką, jak podarował Otton III polskiemu królowi na Zjeździe Gnieźnieńskim. Urlyka zabijają ludzie z plebsu - najniżej położonej grupy społecznej, najbardziej gnębionej przez Krzyżaków. Na drugim planie toczy się zacięta walka na smierć i życie. Nikt nie ma dla nikogo litości. U dołu obrazu na ziemi widać ciała martwych lub jeszcze żywych ludzi. Jeden rycerz zakony leżąć, zasłania się ręką przed zadeptaniem. W takim zgiełku, kto nie zginął od miecza, ten został stratowany przez ludzi i konie. Po lewej stronie obrazu, koło mistrza gestem rozpaczy komtur elbląski kwituje śmierć Urlyka. W tle wzbijają się w powietrze tumany kurzu, przysłaniając kopie. Po lewej stronie widać zabudowę Grunwaldu, a po drugiej stronie las. W obrazie dominują ciemne barwy przeplatające się z białymi strojami Krzyżaków. Sporo jest też koloru czerwonego. Według mnie tabitwa dała szanse wielkiemu mistrzowi polskiego malarstwa na to, aby mógł popuścic wodze fantazji i troche ubarwic tą scenę. I to mu się udało. Jego obraż jest tajemniczy, te wymowne gesty, wzrok skierowany za pole bitwy, plebs zabijający mistrza zakonnego, ma w sobie drugie dno. licze na naj...;)