Maria Curie-Skłodowskajako pierwszy i jedyny uczony otrzymała Nagrodę Nobla dwukrotnie w dwóch dyscyplinach: - w 1903 r. w dziedzinie fizyki za odkrycie promieniotwórczości naturalnej oraz promieniotwórczości pierwiastków polonu i radu (Nobel dla Marii i jej męża, Piotra Curie) - w 1911 r. w dziedzinie chemii za prace nad własnościami chemicznymi i fizycznymi polonu i radu oraz za prace dotyczą metod wyodrębniania, oczyszczania i pomiaru aktywności pierwiastków promieniotwórczych. Ta skromna kobieta „wprowadziła ludzkość w erę atomu." Henryk Sienkiewiczotrzymał literacką Nagrodę Nobla w roku 1905 za powieść „Qvo vadis" wydany w roku 1896,przetłumaczona niemal na wszystkie języki świata kilkakrotnie filmowany. W uzasadnieniu przyznania nagrody napisano: „ za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu i rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu". Dla nas, Polaków „duch narodu" był szczególnie ważny w czasach, gdy Sienkiewicz pisał swoje powieści ku pokrzepieniu serc rodaków uciśnionych pod jarzmem zaborów. Władysław Reymont został kolejnym laureatem literackiej Nagrody Nobla. Przyznano mu ją w 1924 roku za epopeję o życiu na wsi, czterotomową powieść „Chłopi" pisaną w latach 1904-1909. Niestety, ciężko chory Reymont nie mógł odebrać jej osobiście. Czesław Miłosz, poeta, tłumacz, eseista piszący na emigracji znów rozsławił polską literaturę, gdy w 1980 roku przyznano mu Nagrodę Nobla. Czekaliśmy na nią ponad 50 lat, czekaliśmy też na zmiany, które wkrótce miały nastąpić w naszej ojczyźnie. Lech Wałęsa - otrzymał zupełnie wyjątkową - pokojową Nagrodę Nobla. Stało się to w 1983 roku ku dumie i radości jedynych, ku zaskoczeniu i zazdrości innych. Polski robotnik, działacz związkowy, członek komitetu strajkowego w Stoczni Gdańskiej w 1970 roku, wreszcie polityk i prezydent Rzeczypospolitej Polskiej otrzymał Nobla za „wybitny wkład propagowanie i utrzymanie pokoju na świecie oraz za przyczynienie się przy jednoczesnych osobistych ofiarach - do zagwarantowania pracującym praw do tworzenia ich własnych organizacji".
Henryk Sienkiewicz Nagrodzony za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu” i – jak podkreślił jeden z jurorów – „rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu”. Henryk Sienkiewicz – polski powieściopisarz i nowelista. Urodzony 7 maja 1846 r. (Wola Okrzejska – Podlasie), zmarł 15 listopada 1916 (Vevey - Szwajcaria). Maria Curie-Skłodowska Maria Curie – Skłodowska została dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Nobla: W dziedzinie fizyki w 1903 r. wraz z mężem Piotrem Curie oraz Becquerelem za prace nad promieniotwórczością. W dziedzinie chemii 1911 r. za rozwój chemii dzięki odkryciu polonu i radu oraz za zbadanie metalicznego radu i jego związków chemicznych. Władysław Reymont Nagrodzony za wybitny epos narodowy, powieść „Chłopi”. Władysław Stanisław Reymont (prawdziwe nazwisko: Rejment) – polski powieściopisarz i nowelista. Urodzony 6 maja 1867 roku (Kobiele Wielkie – gubernia piotrkowska), zmarł 5 grudnia 1925 roku (Warszawa). Czesław Miłosz otrzymał Nagrodę Nobla za całokształt twórczości. Lech Wałęsa Pokojową Nagrodę Nobla Lech Wałęsa otrzymał w 1983 jako lider podziemnej Solidarności. Odebrała ją jego żona Danuta Wałęsa 10 grudnia 1983 roku w Oslo. Osobisty odbiór Nagrody uniemożliwiły władze PRL odmawiając Wałęsie wydania paszportu. Wisława Szymborska Wisława Szymborska otrzymała Nagrodę Nobla za „poezję, która z ironiczna precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”.