Koniczyna łąkowa , nazywana także k. czerwoną lub koniczem – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w całej Europie, w środkowej Azji oraz północnej Afryce[2]. Została naturalizowana i jest uprawiana także w Australii i obydwu Amerykach. W Polsce jest rośliną pospolitą. Morfologia[edytuj] Łodyga Podnosząca się lub wzniesiona o długości dochodzącej do 50 cm. Jest przylegająco owłosiona i często czerwono nabiegła. Liście 3-listkowe, jajowate lub eliptyczne, całobrzegie listki, przeważnie plamiaste. U nasady liści występują owłosione i szydłowato zakończone, błoniaste przylistki, często zrośnięte z ogonkiem liściowym. Kwiaty Motylkowe, jasnopurpurowe, pachnące, w główkach kulistych lub jajowatych, znajdujących się przeważnie po 2 na jednej łodydze. W 10-nerwowej i owłosionej z zewnątrz rurce kielicha występuje pierścień włosków. Owoc Nieduży, zawierający jedno tylko nasiono strąk. Korzeń Ma palowy korzeń sięgający nawet do 1,5 m w głąb. W powierzchniowej warstwie gleby tworzy on liczne i długie rozgałęzienia. Biologia[edytuj] Bylina. Kwitnie od maja do września. Do powstania owocu niezbędne jest zapylenie krzyżowe. Dokonać go mogą tylko owady o długim aparacie gębowym, głównie trzmiele. Roślina miododajna. Inne owady nie mogąc dostać się do nektaru przez gardziel korony i długą jej rurkę często wygryzają z boku korony otwór i wypijają nektar nie dokonując zapylenia. Po przekwitnięciu okwiat zsycha się. Liczba chromosomów 2n=14.
Koniczyna łąkowa ma 3 listki. Ma fioletowy kwiat, którego sok jest bardzo słodki
Opis Koniczyny łąkowej Poproszę o szybki opis Koniczyny łąkowej i dodaniem załącznika z koniczyną z łąki
Opis Koniczyny łąkowej Poproszę o szybki opis Koniczyny łąkowej i dodaniem załącznika z koniczyną z łąki...