Witajcie! Charakterystyka ryb wszystko z wyjaśnieniami możecie dopisać przykład ryb...

CHARAKTERYSTYKA DORZSZA I LICZĘ NA NAJ.   Dorszowate to rodzina ryb zaliczana do rzędu dorszokształtnych, zamieszkująca głównie wody północnej części Oceanu Atlantyckiego i Spokojnego, ponadto także chłodne rejony mórz półkuli południowej. Z wyjątkiem słodkowodnego miętusa do dorszowatych należą gatunki wyłącznie morskie. Do dorszowatych zalicza się kilkadziesiąt gatunków, z których 4 występują w Morzu Bałtyckim – dorsz, motela, witlinek i rdzawiec.  Obok śledziowatych dorszowate mają największe znaczenie w światowym rybołówstwie. Dorsz posiada wydłużone, opływowe ciało. Głowa jest długa i masywna z szerokim pyskiem i górną szczęką wysuniętą do przodu. Na podbródku znajduje się pojedynczy, dobrze rozwinięty wąs.  U dorsza występują trzy wyraźnie oddzielone płetwy grzbietowe i dwie, również wyraźnie oddzielone, płetwy odbytowe. Płetwy brzuszne położone są przed płetwami piersiowymi. Wyraźnie widoczna u tej ryby jasna linia boczna jest łukowato wygięta ponad płetwami piersiowymi i zachodzi na głowę. Całe ciało pokrywają drobne, głęboko wrośnięte łuski. Ubarwienie dorsza jest uzależnione od podgatunku i barw przeważających w ich miejscach występowania. Grzbiet  zazwyczaj przybiera barwy zielonkawe, jasnoszare, brązowawe lub czerwonawe z plamistym wzorem, a brzuch biały. Grzbiet, wierzch głowy i boki są dodatkowo usiane licznymi, ciemnymi plamkami.  Linia boczna jasna, wyraźnie odcinająca się.Widoczny u młodych ryb o długości 5-10 cm wyraźny wzór szachownicy . Dorsz maksymalnie osiąga długość 2 m - północno-zachodni Atlantyk. W Morzu Północnym, w wieku 6-10 lat, dorsz osiąga długość około 80 cm. Głównym pokarmem dorsza są krewetki bałtyckie, tobiasze i omułki jadalne, choć jako ryba drapieżna, dorsz poluje również na śledzie i szproty.Dorsz jest drapieżnikiem. Żywi się głównie rybami z rodziny śledziowatych, babkowatych, makrelami, narybkiem ryb dorszowatych, skorupiakami . Powszechny jest kanibalizm – im większy okaz, tym częściej odżywia się młodymi swojego gatunku. Pogoń za rybami ułatwia mu wrzecionowaty kształt ciała znamionujący dobrych pływaków. Silnie zbudowany i uzębiony pysk jest przystosowany do chwytania zdobyczy, a dobrze rozwinięty wąsik na podbródku pomaga przy penetracji dna.

Budowa: - oczy - głowa- jest sztywno połączona z tułowiem. Pozwala to zachować opływowy kształt ciała. - kręgosłup- jest elastyczny i pozwala na dużą ruchliwość ciała, szczególnie ogona - płetwa grzbietowa- pomaga utrzymać równowagę w wodzie - linia boczna- biegnie wzdłuż ciała ryby . Składa się z niewielkich wgłębień , w których znajdują się ciałka czuciowe. Wyczuwaja one nawed najsłabszy ruch wody. - łuski-  zachodza na siebie ja dachówki, zapewniajmąc rybie sztywną osłonę. Jednocześnie jej ciało może elastycznie się zginać. - pokrywy skrzelowe- unosząc się  powodują zasysanie wody z jamy gębowej  do jamy skrzelowej . Opadając , wypychaja ja przez szczeliny po bokach głowy. - płetwy piersiowe- znajduja sie po bokach ciała, tuż za pokrywami skrzelowymi. Pomagaja rybie zmieniać kierunek ruchu, służą tez do zmiany głębokości -płetwy brzuszne- znajduja się na spodniej stronie ciała. Ułatwiają rybie poruszanie się w wybranym kierunku - płetwa  ogonowa-  jej główna funkcją jest tłumienie zawirowań wody