Śnieguliczka biała ma dzwonkowate, różowo-białe kwiaty. Jest rośliną miododajną z której pszczoły zbierają miód. Jej owoce nie nadają sie do spożycia dla człowieka. Mają właściwości trujące. Po jej zjedzeniu mogą występować takie objawy jak : zapalenie błon śluzowych, nudności i wymioty. Jej owocami zywia się np drozdy.
Krzewy wysokości do 1,5 m, z cienkimi, wyprostowanymi gałązkami, zwykle nieco omszonymi. Kora na gałązkach cienka, szara, łuszcząca się podłużnie. Liście owalne lub eliptyczne, długości 2—5 cm, zakończone tępo lub zatokowo klapowane na silnych pędach. Kwiaty drobne, różowawe. Kwitnie od czerwca do września. Owoce kuliste, białe, długości 8—12 mm, dojrzewają stopniowo od sierpnia do listopada. Cenna dla pszczelarstwa roślina miododajna. Śnieguliczka biała pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie rośnie na odkrytych zboczach w lasach górskich lub nad brzegami rzek, zwykle na suchych i kamienistych glebach. Jest pospolitym krzewem, bardzo niewybrednym i odpornym na suszę, tworzącym zarośla wskutek wydawania licznych odrośli korzeniowych; trudna do wytępienia.
