omów zjawisko powstania tęczy +[kształt]?

TĘCZA  to układ koncentrycznych łuków o barwach od fioletowej do czerwonej, powstajacych w atmosferze ziemskiej wskutek załamania, rozszczepienia i odbicia promieniowania Słońca lub Księżyca na kroplach deszczu, mżawki lub mgły. Tęcza (w przeciwieństwie do zjawiska halo) występuje po stronie przeciwsłonecznej lub przeciwksiężycowej; można ją obserwować z powierzchni Ziemi w terenie płaskim tylko wówczas, gdy wysokość Słońca lub Księżyca nie przekracza 42,5°. Przy wyższych położeniach tych ciał niebieskich tęcza widoczna jest tylko z wysokich szczytów górskich lub ze statku powietrznego, przy czym może występować w postaci pełnego koła.