dlaczego na wyżynie Lubelskiej rosną żyzne gleby. :) PLIS!!!

Wyżyna słynie z wąwozów lessowych w okolicach Kazimierza Dolnego, Bochotnicy i Kraśnika. Dzięki żyznym glebom – czarnoziemom – Wyżyna Lubelska jest jednym z najbardziej rozwiniętych rolniczo obszarów Polski. Wyżyna jest lekko pofałdowana, niemal bezleśna równina, pocięta wąwozami lessowymi i dolinami rzecznymi o łagodnych zboczach. Po ulewnych deszczach powstają w nim małe zagłębienia, które z czasem przekształcają się w wąwozy; potem zagłębienie staje się parowem. Gleby Wyżyny Lubelskiej utworzone zostały na lessach, których grubą warstwą pokryta jest cała wyżyna. Są one bardzo żyzne w niektórych partiach krainy (np. w okolicach Tomaszowa Lubelskiego). Występują tam mady przy dolinach rzecznych, bogate w próchnicę gleby brunatne i czarnoziemy, rędziny – gleby zasobne w wapń. Są również mniej żyzne gleby takie jak płowe i bielicowe z małą warstwą próchniczą. Słońce, ciepło oraz odpowiedni klimat stworzyły świetne warunki do uprawiania pszenicy, tytoniu i chmielu. Najważniejszą jednak rośliną jest burak cukrowy. Dzięki temu jest tu wiele cukrowni.