jak powstaje piorunochron szybkoo... budowa itd :)

W wyniku swoich badań nad elektrycznością atmosferyczną w latach 1746-1752 Benjamin Franklin doszedł do przekonania, że błyskawice to wyładowania elektryczne. Wniosek ten wysunął na podstawie podobieństwa w kolorze, kształcie i trzasku błyskawic na nieboskłonie i tych wytworzonych w laboratorium. Rozumował, że jeżeli błyskawica jest elektrycznością, to jej uderzenie można zneutralizować. Sporządził ostro zakończony pręt długości 240 do 300 cm i przymocował go do najwyższego punktu budynku. Do pręta przymocował metalowy drut, którego drugi koniec zakopał w ziemi (piorun wędruje do ziemi tworząc kanał z odcinków linii najmniejszego oporu - pomiędzy punktami o najwyższym i najniższym potencjale). Gdy błyskawica uderzyła w odgromnik, prąd przebiegł po nim, dalej po drucie i spłynął do ziemi. Piorunochron, jak widać, nie chroni przed piorunami, ani też ich nie ściąga lecz neutralizuje destrukcyjną siłę uderzenie pioruna poprzez odprowadzenie prądu elektrycznego do ziemi. Franklin zaczął instalować w Filadelfii pierwsze piorunochrony własnego pomysłu w czerwcu lub lipcu 1752 roku, a we wrześniu tegoż roku wyposażył w piorunochron własny dom. W roku 1782 liczba piorunochronów w Filadelfii przekroczyła 400. Współczesne odgromniki wykonywane są z miedzi lub przynajmniej mają miedziane zakończenia. Drut jest miedziany i ma średnicę 1,11 cm. Przebiega wzdłuż boku budynku do ziemi, tak jak metalowy drut Franklina do ponad 250 lat temu. Współczesna instalacja odgromowa składa się ze zwodu przyjmującego wyładowania elektryczne, przewodów odprowadzających oraz uziomu umieszczonego w gruncie. Uziom, czyli metalowe elementy umieszczone w ziemi, rozpraszają energię wyładowania. Jako uziom wykorzystuje się żelbetowe elementy podziemnej konstrukcji budynku, metalowe rurociągi, pod warunkiem że ich rezystancja nie przekracza 30 omów. Jeśli nie ma takiej możliwości, wykonuje się uziom sztuczny w postaci zakopanej na głębokości powyżej 0,6 m ocynkowanej taśmy stalowej. Uziom taki opasuje cały budynek w odległości ok. 1 m od ścian zewnętrznych.